Yasmien Naciri ‘Jongeren kunnen een impact hebben op de samenleving’
We kennen haar van haar opiniestukken in De Morgen en als oprichtster van de hulporganisatie Amana en van de jeugdwerking voor jonge ondernemers Fleks. Dat Yasmien Naciri (26) nog lang niet uitgepraat is, blijkt uit het boek dat ze net in de wereld heeft gebracht. Daarmee wil ze lezers, jong en oud, aanzetten om het heft in eigen handen te nemen.
Onze generatie heeft een nieuw positief verhaal nodig, schrijf je. Welk verhaal zou dat kunnen zijn?
Yasmien Naciri: ‘Ik ben zelf kleinkind van een uit Marokko geëmigreerde mijnwerker. Wanneer het over onze samenleving gaat, praten we vaak over de eerste generatie migranten, de nieuwkomers. Maar ondertussen is de diversiteit aan nationaliteiten in onze samenleving – en van derde generatie migranten – al zo’n feit dat we niet anders kunnen dan er volmondig rekening mee te houden. In die diversiteit hebben we nood aan een realistisch, maar positief en hoopgevend verhaal.
Die positiviteit zie ik al bij heel wat jongeren. De jongeren die samenkomen in de organisaties die ik heb opgericht, komen van verschillende etnische en economische achtergronden, hebben verschillende geloofsovertuigingen. Maar ze kijken verder dan die uiterlijke kenmerken om samen te werken aan een gemeenschappelijk doel. Je kan niet werken aan de uitdagingen van deze samenleving als je die diversiteit niet onder ogen durft te zien. Dat is eigen aan die nieuwe generatie: zij zijn zich daarvan bewust. We moéten samenleven.’
Waar roep je in het bijzonder toe op?
YN: ‘Wat ik vooral wil meegeven, is dat iedereen een puzzelstukje van de oplossing in handen heeft en dus zelf kan bijdragen aan het positieve verhaal. We moeten niet wachten op politici. Daar waar ze geen of te weinig actie ondernemen, kunnen burgers de handen uit de mouwen steken. Iedereen kan vanuit zijn functie en zijn hoedanigheid een bijdrage leveren. Kijk in je eigen omgeving, naar wat je boeit, naar je passies, en doe er iets mee. Je bijdrage hoeft niet groots te zijn. Je kan al helpen door een buurtfeest te organiseren, of te praten met je buren, of gewoon vriendelijk te zijn tegen de mensen. Of door je aan te sluiten bij de organisatie van iemand anders en je daar nuttig te maken. Niet iedereen moet een leider zijn.
Natuurlijk wil dat niet zeggen dat politici niet ook de handen uit de mouwen moeten steken. Er zijn nog steeds structurele oplossingen nodig en dié moeten van bovenuit komen.’
Zijn jongeren niet liever met zichzelf bezig dan met de samenleving?
YN: ‘In de media wordt vaak gezegd dat millennials passief en niet-geëngageerd zouden zijn. Dat is niet waar. Ook onderzoek geeft dat aan: jongeren geloven nu meer dan ooit dat ze een impact kunnen hebben op de samenleving en op het leven van anderen. Je ziet dat ook aan de manier waarop jongeren zich nu uiten. Het is alleen anders dan vroeger. Hun engagement uit zich in kunst, in muziek, in slam poetry, er zijn veel jongeren die op die manier een politieke boodschap meegeven. Of via de oprichting van groepen op sociale media. Jezelf profileren en een achterban creëren is nu veel gemakkelijker dan vroeger.
Wat ik vooral hoop is dat mijn boek mensen zal aanzetten om na te denken, ook over zichzelf. Ik durf zelf mijn eigen gedachten in twijfel te trekken. Ik hoop dat anderen dat ook durven doen. Heeft ze gelijk? Of niet? Wat denk ik erover? Hoe kan ik eventueel bijdragen? Draag ik al bij? Help ik wel met wat ik doe? Alleen als we onszelf in vraag durven stellen, kunnen we evolueren.’
Meer lezen? Wij nemen het heft in handen, Yasmien Naciri (Polis, juni 2018) / Amanatrust.be