Werk, het moet anders maar hoe?
De digitale revolutie
Volgens diezelfde Ryan Avent staan we voor een revolutie. Niemand van ons heeft de industriële revolutie meegemaakt, maar wat op dit moment gebeurt is een gelijkaardige omwenteling. Door een groeiende digitalisering, automatisering en robotisering zullen we het begrip ‘werk’ totaal moeten herdenken. Op dit moment voelen we de veranderingsweeën al. Veel ‘industriële’ concepten die we vandaag hanteren – zoals hiërarchische machtsstructuren, timemanagement, de strikte scheiding werk en privé – zijn aan herdenking toe. Door begrippen als flexwerk en ons permanent geconnecteerd zijn lopen werk en privé steeds meer in elkaar over en beïnvloeden beide domeinen elkaar volledig. Volgens wereldwijd onderzoek van Robert Half naar de tevredenheid op de werkvloer bij meer dan 25 000 werknemers (waarvan meer dan 1 000 in België) blijkt dat vooral voor jongeren werk ‘de moeite waard moet zijn’. Op een tevredenheidsschaal van 0 tot 100 scoren Belgen qua werk overigens 65,2. Niet bar slecht, maar ook lang niet denderend. We scoren daarmee lager dan de buurlanden Duitsland (71,2), Nederland (69,9) en het Verenigd Koninkrijk (67,2). Het bureau zet werkgevers dan ook aan om werk te maken van tevreden werknemers, een tendens die in tal van bewuste bedrijven voelbaar wordt. ‘De meeste organisaties beseffen dat tevredenheid op de werkvloer een merkbare impact heeft op de productiviteit en rentabiliteit’, zegt Frédérique Bruggeman, managing director bij Robert Half BeLux. ‘Tevreden medewerkers zijn vaak meer betrokken, loyaler, creatiever en productiever.’
Klaar voor de VUCA-wereld?
‘Gelukkig zien we steeds meer jonge CEO’s die begrepen hebben dat er essentiële zaken moeten veranderen om mensen gemotiveerd en aan het werk te houden’, zegt professor Elke Geraerts, auteur van Mentaal Kapitaal en Het Nieuwe Mentaal en medeoprichtster van Better Minds at Work, een bedrijf dat werknemers aan meer veerkracht, energie en geluk wil helpen. Geen overbodig initiatief in deze tijden van verandering. ‘Veel managers vragen ons hun mensen voor te bereiden op de VUCA-wereld’, zegt Geraerts. ‘VUCA staat voor de kenmerken die de huidige maatschappij steeds meer typeert: volatility, uncertainty, complexity en ambiguity. We leven inderdaad in een tijd die heel vluchtig is, een tijd die ons onzeker maakt, die complex is – zeker door de technologie die ons zo uitdaagt – en die ons vaak in ambigue situaties brengt. We hebben in dit alles vooral een groeiende behoefte aan veerkracht. Onze jobinhoud is voortdurend aan verandering toe, waardoor we veel wendbaarder moeten zijn dan vroeger. Organisaties passen zich aan de eisen van deze tijd aan en dat roept vragen bij ons op: zal ik straks nog wel een job hebben? Betekent deze verandering dat mijn afdeling straks naar een andere locatie verhuist? Die verschuivingen en onzekerheden geven ons stress. We moeten daarmee leren omgaan.’ Daarnaast lijden we ook allemaal onder de infobesitas: de overspoeling door informatie en het continu geconnecteerd zijn. ‘Een van onze grootste struggles is de afleiding die we continu ervaren’, merkt Geraerts op. ‘We richten bijna nooit onze aandacht een uur lang op iets, waardoor we minder productief worden. We dénken dat we goed bezig zijn en tien ballen tegelijk in de lucht houden, maar op het eind van de dag is er weinig verwezenlijkt. Gevolg: minder productiviteit, minder voldoening, meer vermoeidheid en meer stress.’
