Wat is jouw liefdestaal?
Seks of positieve woorden?
Chapman kwam er ook achter dat iedereen liefde wil voelen in dezelfde taal als waarin hij of zij liefde toont. Als jij dus iemand bent die zijn liefde toont door de ander te overstelpen met cadeautjes zal je je verwaarloosd voelen als het enige wat je in ruil krijgt zoete woordjes zijn die in je oor gefluisterd worden. Mannen en vrouwen hebben bovendien een voorliefde voor bepaalde liefdestalen, meent Susan Quilliam, psychologe en auteur van Stop Arguing, Start Talking. ‘Er is een verschil tussen de geslachten als het gaat om de taal van lichamelijk contact. Seks is een krachtige manier van appreciatie tonen voor een man, en het is dikwijls de manier waarop hij liefde uit.’ Tegelijk meent Quilliam dat vrouwen vaak de taal van samen zijn, positieve woorden of geschenken verkiezen. De taal van dingen doen voor elkaar beschouwt ze als genderneutraal. ‘In het klassieke rollenpatroon wordt “dingen doen” door de man ingevuld door uit werken te gaan, terwijl de vrouw het invult door het huishouden draaiende te houden. Als een thuisblijfmoeder dan “samen zijn” als liefdestaal heeft, stelt er zich mogelijk een probleem. Vrouwen zien dat eerder als een uiting van liefde dan mannen. “Natuurlijk zie ik je graag, ik werk toch hard voor ons gezin”, zal hij dan zeggen, waarop zij repliceert “ik wou dat je wat minder werkte en wat vaker thuis was”. Achterhalen wat de liefdestaal van je partner is en die zo vaak mogelijk zelf gebruiken is een ideale tactiek voor wie zich soms vervreemd voelt van de ander binnen zijn relatie. ‘Als koppels hun best doen om elkaars liefdestaal te spreken beïnvloedt dat het emotionele klimaat tussen hen, waardoor waardering en warmte weer deel gaan uitmaken van de relatie’, zegt Chapman.
Handige tool
Er zijn verschillende theorieën over hoe je als individu een voorkeurliefdestaal ontwikkelt, maar het is niet volledig de verantwoordelijkheid van je ouders. ‘De voorkeurliefdestaal van een kind kan zelfs al op de leeftijd van drie à vier jaar duidelijk zijn’, weet Chapman. ‘Die lijkt zich spontaan te ontwikkelen, als een onderdeel van de persoonlijkheid van het kind, en is niet noodzakelijk een kopie van het gedrag van de ouders.’ ‘Het voordeel van je liefdestaal aanpassen is dat het iets heel praktisch is wat je kan doen voor je partner, zelfs als je er zelf niet zo enthousiast over bent, precies omdat het niet gaat om interne emoties die je toch niet kan controleren, maar om externe acties waar je bewust voor kan kiezen’, voegt Quilliam toe. Zo kan je bijvoorbeeld niet veel zin hebben om de hemden van je partner te strijken, maar als je weet dat zijn liefdestaal “dingen doen” is, dan weet je ook dat die klus voor hem een diepere betekenis zal hebben.’ ‘Je liefdestaal aanpassen is een heel eenvoudige tool, en als je dat als koppel allebei en op een evenwichtige manier doet, kan je echt een verschil merken. Misschien bescheiden in het begin, maar op termijn kan het een wereld van verschil maken.’