Hilde Van Gool: ‘Het is tijd om anders met elkaar te gaan communiceren’

‘Mededogen hebben is niet hetzelfde als een weke mossel zijn. Als je weet waar je grenzen zijn, kan je duidelijk zijn zonder hard of afwijzend te worden’

Wat betekent vermenselijken voor jou?

HVG: ‘Vermenselijking gaat over verbinding met mijn belevingswereld en die van de ander. Het gaat over empathie en mededogen. Dat zijn kwaliteiten van het hart die in onze wereld niet zo populair zijn. Het is immers kwetsbaar om je hart open te stellen. Je kan op een zachte manier omgaan met je gesprekspartner en tegelijk toch stevig gegrond zijn in jezelf. Als je weet waar je grenzen zijn, kan je duidelijk zijn zonder hard of afwijzend te worden. Je kan vriendelijk zeggen wat voor jou kan en wat niet, omdat je je niet bedreigd voelt. Je kan nagaan wat je “nee” met de ander doet, of vragen hoe je de ander op een andere manier tegemoet kan komen. Mededogen hebben is niet hetzelfde als een weke mossel zijn. Verbinding wil ook niet zeggen dat je het met elkaar eens moet zijn, maar wel dat je de ander kan zien en ervaren in wat hij/zij voelt, bijvoorbeeld colère, of groot verdriet. Verbinding is niet hetzelfde als rozengeur en maneschijn.’

Vermenselijken vraagt ook bewustwording, groei.

HVG: ‘Eén van de uitgangspunten van Verbindend Communiceren is dat ik niet verantwoordelijk ben voor de gevoelens en behoeften van de anderen. Vanuit onze katholieke opvoeding waarin we – en vooral vrouwen – geleerd hebben dat we verantwoordelijk zijn voor het geluk voor anderen, is dat een lastige bocht om te nemen. Ikzelf ben verantwoordelijk voor mijn eigen gevoelens en behoeften. Ik leer via het verzoek aan de ander vragen wat ik nodig heb. En ik kan nooit weten hoe mijn vraag bij de ander overkomt of wat hij teweegbrengt, tenzij ik dat expliciet ter sprake breng.’

Verbindende Communicatie maakt ook win-win-oplossingen mogelijk?

HVG: ‘Meestal gaan we in een confrontatie voor alles of niets, je wint of je verliest. Of we gaan voor een compromis en dat is 50% krijgen en 50% toegeven. We doen water bij de wijn en soms kan dat een wrange smaak achterlaten. Verbindend Communiceren kan leiden tot een win-win, een plus voor iedereen. Een simpel voorbeeld: er is één sinaasappel die jij en ik allebei willen. Bij een compromis snijd je de vrucht in twee en krijgt ieder de helft. Bij Verbindend Communiceren nodigen beide partijen elkaar uit om te vertellen waarom ze die sinaasappel willen. Dan blijkt misschien dat jij de schil wil om de zest te gebruiken in gebak en ik het sap wil voor een smoothie. We wisselen met elkaar uit waar het voor ons over gaat. De bedoeling is te komen tot een oplossing die voor beiden aanvaardbaar is.’

Eigenlijk is dit dus een training die van jongs af aan op school geleerd zou moeten worden?

HVG: ‘Precies, en er waait gelukkig al een nieuwe wind, merk ik. Zo is sinds kort het vak Burgerschap ingevoerd in het middelbaar onderwijs, waarvan Verbindend of Geweldloos Communiceren een onderdeel is. Er is maatschappelijk veel aan het bewegen. We kunnen immers niet verder zoals we bezig zijn. Ook in de zakelijke wereld is er een besef van toenemende vervreemding. In onze maatschappij kampen we met burn-outs en depressies, waarvoor we oplossingen zullen moeten zoeken. Leren verbindend communiceren kan daar één onderdeel van zijn.’

Meer lezen:

Geweldloze communicatie, Marshall B. Rosenberg (Lemniscaat, 2011)
Stop met aardig zijn. Wees echt, wees jezelf, wees eerlijk, Thomas d’Ansembourg (Ten Have, 2013)
Over Helder en Verbindend Communiceren: www.hildevangool.be

 

Wat houdt verbindende communicatie concreet in? >>>