Uitgetest: Intuïtief eten
Proteïneshakes, ketose, periodiek vasten? En wat te vermijden: suikers, vetten, alcohol of gluten? Onze redacteur kon in dieetland door de bomen het bos niet meer zien, startte met intuïtief eten én liet zich coachen.
Tekst Hade Wouters
Zomer 2019. Ik sta op de weegschaal en concludeer dat er nog zeven zwangerschapskilo’s zijn blijven plakken. Mijn tweeling is bijna een jaar oud. Ik barst in tranen uit. Ik ben zo ontzettend moe van 24/7 voor iedereen te zorgen. Onlangs ben ik weer beginnen werken en ik worstel met de combinatie werk-gezin. En nu moet ik ook nog gaan sporten en op dieet. De coach van de sportschool zegt me dat ik meer veerkracht ga krijgen als ik fitter ben. Wonderwel lukt het die zomer om drie keer per week te sporten. En inderdaad, ik voel me beter en ik heb meer energie. Maar dan wordt het weer herfst en kent mijn gezin vijf keer buikgriep na elkaar. Het wordt winter en we belanden in het ziekenhuis met een dochter met een longontsteking. Heel mijn sportroutine is weg, net als mijn energie. Ik kan me niet herinneren wanneer ik nog eens meer dan vijf uur op een nacht heb geslapen. Ik durf niet meer op de weegschaal te gaan staan, want die enorme vermoeidheid vertaalt zich in twee desastreuze patronen. Eén: niet de moeite nemen om mijn maaltijden te organiseren, waardoor ik op werkdagen vaak pas ‘s avonds voor het eerst iets eet. Twee: proberen om met snelle energie de vermoeidheid te slim af te zijn (lees: een reep chocolade in drie happen naar binnen werken). Dan neem ik me voor om te vasten, geen koolhydraten meer te eten, te stoppen met snoepen. Ik maak slaatjes om mee te nemen als lunch en soep voor als ik een hongertje heb tussendoor. Maar de meeste voornemens blijven exact twee dagen overeind.
Op een dag zie ik het boek Intuïtief eten liggen en ik grap tegen een vriendin dat dat voor mij betekent dat ik volledig overstap op chocola. Toch weet het boek me snel te fascineren. Vele diëten (en dus ook mijn dieetpogingen) zijn gebaseerd op een rigide schema, calorieën tellen, jezelf dingen ontzeggen. Het uitgangspunt van intuïtief eten is anders, namelijk zelfacceptatie. Dat wordt een ‘levenslange reis’ genoemd. Het doel is niet slank en strak zijn, wel dat je je fit en gezond gaat voelen, en dat doe je door een positieve relatie met je lichaam te creëren en het goed leren kennen van je behoeften. En inderdaad, ik geloof oprecht niet dat chocola de meest wezenlijke behoefte is van mijn lichaam. Wel meer energie en slaap. Intuïtief eten gaat over het samenwerken met je eigen lichaam, voelen wat het nodig heeft en waar het slecht op reageert. Wat ook betekent dat soms een boterham een betere keuze is dan een slaatje.
Ik betrap mezelf er veel te vaak op dat ik ideeën heb over zowel zware als slanke mensen. Overgewicht associeer ik met een slecht eetpatroon, ongezond leven en weinig wilskracht, terwijl ik natuurlijk geen flauw idee heb wat er echt aan de hand is. Laatst in het zwembad dacht ik spontaan dat het wel erg knap was van de dame met veel overgewicht om te komen zwemmen, terwijl het misschien voor haar makkelijker was dan voor de onzekere pubers bij het groepje jongeren verderop. En de collega waar ik altijd naar opkeek omdat ze zo mooi en slank wist te blijven ondanks vier kinderen, een drukke baan en een uithuizige man, vertelde laatst hoe benig en knokig ze zich voelde toen haar baby prinsheerlijk in slaap viel op de boezem van haar wat vollere vriendin. Zoals we gedachten hebben over te zwaar zijn, hebben we ook irreële gedachten over slank zijn …
