Uitgetest: het Bezielingsspel
‘Wat een verlichting is het om deze kaarten te leggen! Ik ken deze kwaliteiten, ik heb ze ooit in de praktijk waargemaakt. Het is alsof ik een stuk van mezelf terugvind dat ik vergeten was’
‘Wat een verlichting is het om deze kaarten te leggen! Ik ken deze kwaliteiten, ik heb ze ooit in de praktijk waargemaakt. Het is alsof ik een stuk van mezelf terugvind dat ik vergeten was’
Weerstand op tafel
Aan het speelbord gezeten laat Eliane me die vraag op een doorzichtig plexiglazen plaatje schrijven. Dat plaatje komt centraal op het 25 vakjes tellende bord te liggen. In deze eerste ronde moet ik links daarvan een kaartje leggen met een levenskwaliteit die het element vuur (passie) vertegenwoordigt. Uit een stapeltje van elf vuurkaartjes kies ik voor de kwaliteit die me kan helpen om me zekerder te voelen in mijn job: ‘Ik laat mijn bezieling en mijn vitaliteit toe’. Na het vuur kies ik ook uit elf luchtelementen (mentale helderheid, overzicht), elf waterelementen (communicatie) en elf aardekwaliteiten (concretiseren) het kaartje dat me het meest aanspreekt. Die leg ik boven, rechts en onder de centrale vraag. Er ligt nu een combinatie van vitaliteit, slimme strategieën (lucht), oprechtheid (water) en veiligheid (aarde) op tafel. Het samenspel van mijn vraag met die vier aspecten voelt als een verbluffende samenvatting van het hele probleem. Mocht ik ze alle vier kunnen realiseren, dan zou er van gebrek aan zelfzekerheid nog weinig sprake zijn. We zijn meteen tot de essentie gekomen, realiseer ik me.
Tijd voor de tweede ronde dus. Uit een set van 22 schaduwkaarten met innerlijke hindernissen kies ik vier kaartjes die me het meest tegenhouden om me zeker te voelen. Die leg ik in het kwadrant gevormd door de kaartjes die al gelegd zijn. Tussen oprechtheid (water) en veiligheid (aarde) leg ik bijvoorbeeld een kaartje waarop staat: ‘Ik pas mij aan ten koste van mijn authenticiteit.’ Tussen veiligheid en bezieling (vuur) leg ik dat ik ‘angst voel voor falen of juist voor succes’. Op dit punt wordt het spel confronterend. Je legt de stokken die je jezelf in de wielen steekt, met zoveel woorden op tafel.
Daarom volgt nu een acceptatieronde. Eliane vraagt me mijn vraag hardop te lezen en daarna ook alle kaartjes. De bedoeling is te voelen waar je energie zit en waar die geblokkeerd wordt. ‘Door dat hardop uit te spreken, hoor je het zelf’, legt Eliane uit. ‘Als je dat in stilte doet, gaat het verloren tussen miljoenen andere gedachten. Het is echt een bewustwordingsproces. Gelukkig is het spel nog niet ten einde’, lacht ze.
Een stuk van jezelf terugvinden
In de volgende ronde kies ik zielskwaliteiten, gouden kaartjes die beschrijven hoe we in het leven staan. Per schaduwkant mag ik drie van die kaartjes nemen. Daarmee wordt het stukje transformatie ingezet. Naast het schaduwkaartje over me aanpassen ten koste van mijn authenticiteit leg ik: ‘Ik streef moedig naar authenticiteit’, ‘Ik sta open voor mijn intuïtie en mijn inspiratie’ en ‘Ik durf los te laten en mij over te geven’. Wat een verlichting is het om deze kaarten te leggen! Ik ken deze kwaliteiten, ik heb ze ooit in de praktijk waargemaakt. Het is alsof ik een stuk van mezelf terugvind dat ik vergeten was. ‘Het je herinneren van die kracht kan helpen om de hindernissen kleiner te maken.’
Nu volgt een lange meditatie- en visualisatieronde. Eliane helpt me te ontspannen en vertelt me dan het verhaal over mezelf. Aan de hand van een reis langs ieder kaartje op het bord, iedere levenskwaliteit, ieder obstakel, alles wat me tegenhoudt en vooruit kan stuwen, geeft ze me een antwoord op mijn oorspronkelijke vraag. Ik kan me zekerder voelen in mijn job als ik me oprecht en veilig voel maar ik pas me wel eens aan ten koste van mijn authenticiteit. Nochtans ben ik iemand die streeft naar authenticiteit, die durft los te laten en die haar intuïtie volgt. Eliane geeft me een visioen over mezelf en zicht op een uitweg. Op het einde daarvan is er lichtheid en speelsheid.
En dan is het tijd voor de laatste ronde. Opnieuw neem ik een kaartje van de stapel met vuurelementen, dit keer met de kwaliteit die het best overeenkomt met wie ik geworden ben, nu ik al die positieve kwaliteiten toelaat. Naast het kaartje over bezieling toelaten, leg ik nu: ‘Ik gebruik mijn scheppingskracht’. Hetzelfde doe ik voor de drie andere elementen. Wanneer het volgespeelde bord voor me ligt, sta ik ervan versteld hoe mijn blik op mezelf is veranderd. Het is plots kristalhelder dat ik mezelf heb laten ondersneeuwen. De negatieve ervaring van het ontslag heeft me mijn kwaliteiten doen vergeten. Het zal tijd vergen om deze ervaring te verwerken, zoveel is zeker. ‘Ik had gedacht meteen op de terugweg op de trein te beginnen schrijven maar ik ga mijn laptop laten zitten’, lach ik.
En dat is nog niet alles; ik krijg huiswerk. Eliane neemt een foto van mijn speelbord en zal me die samen met een opname van de meditatie mailen. Als vervolg in het bewustwordingsproces moet ik er de komende tien dagen twee keer vijf minuten mee aan de slag. ‘Wat je aandacht geeft, groeit.’ Op de vraag welk van de kaartjes op het bord aanvoelt als de eerste stap, wijs ik naar eentje dat gaat over scheppingskracht. Onder scheppen versta ik schrijven. Schrijven is de makkelijkste en meest natuurlijke ingang. ‘Schrijven zet dingen voor je in beweging, laat dingen stromen. Het is een behoefte die dicht bij je eigen krachtbron staat. Daar ligt je bezieling dus’, lacht Eliane warm.
Meer weten?
* Je kan Eliane Kunnen bereiken via www.bronkracht.be
* In februari en maart 2019 zijn er groepsworkshops met het bezielingsspel. Info en inschrijven via werkmetzin.be/individu/activiteit-categorie/workshop