Uitgetest: een cursus in zelfcompassie

‘Wanneer we de oefening in groepjes van drie nabespreken, schieten we in de lach: we hebben allemaal met hetzelfde thema te kampen! Over medemenselijkheid gesproken’

Kristin draagt ons op om aan een bepaald gedrag van onszelf te denken dat ons problemen oplevert. Vervolgens moeten we opschrijven wat eerst onze innerlijke criticus en daarna onze compassievolle zelf over dat gedrag zeggen. Ik denk aan mijn neiging tot emo-eten, de reden waarom het me niet gelukt is om vier kilo kwijt te raken. Mijn kritische ik verwijt me dat ik te weinig discipline heb en me te veel laat sturen door mijn emoties, en mijn compassievolle ik zegt dat het allemaal geen drama is, dat veel mensen een paar kilo’s te zwaar zijn. ‘Vraag je nu af waar je innerlijke criticus je tegen wil beschermen’, vervolgt Kristin. ‘Bedank hem voor zijn goede intenties en sluit vriendschap met hem.’ Ik schrijf op dat mijn innerlijke criticus wil dat ik lekker in mijn vel zit en dat hij weet dat die kans groter is als ik op gewicht ben. Dat niet strijden tegen die kritische stem is een eyeopener en brengt rust in mijn hoofd, merk ik..

Gedeelde menselijkheid

Wanneer we erna zoals gevraagd in groepjes van drie de oefening bespreken, moeten we alle drie lachen. Want ook de IJslandse Helga en de Nederlandse Marijke blijken iets over eten en gewicht gekozen te hebben. ‘Over gedeelde menselijkheid gesproken’, grappen we. Een belangrijke les van de training is namelijk dat we vaak denken dat we de enigen zijn die lijden. Op die manier hebben we twee problemen: het oorspronkelijke lijden en een gevoel van isolatie. Terwijl het de menselijke conditie is dat er voortdurend dingen foutlopen. Maar we maken allemaal leed mee en ervaren allemaal pijn, dat is wat ons als mensen verbindt. Als je zelfcompassie beoefent, is het de bedoeling om die gedeelde menselijkheid voor ogen te houden. Wel heeft Helga een bedenking bij het zinnetje van mijn compassievolle ik, over dat veel mensen nu eenmaal te veel wegen. ‘Het doet er niet toe hoe het bij anderen is, jíj vindt die vier kilo erg’, zegt ze. Ik besef dat ze gelijk heeft – kennelijk vind ik het lastig om bij dit onderwerp echte zelfcompassie aan de dag te leggen. En ik kom met een nieuw voorstel: ‘Oké, die extra kilo’s zijn niet leuk, maar het enige wat je kan doen is opletten met eten. Dat vraagt wat moeite, maar je weet dat je het kan.’ Helga en Marijke knikken goedkeurend.

Meer weten?

The Mindful Self-Compassion Workbook: A Proven Way to Accept Yourself, Build Inner Strengh and Thrive, Kristin Neff en Chris Germer (Guilford Press, augustus 2018). De Nederlandse vertaling komt uit in het voorjaar. www.self-compassion.org

Ook een MSC-training?

• Sarina Wijnen volgde de MSC-training via het Centrum voor Mindfulness in Amsterdam. Zij bieden deze cursus geregeld aan, in intensieve vorm (vijf dagen) of in acht weken. Meer info: www.centrumvoormindfulness.nl
• Op www.self-compassion.org vind je info over waar je de training kan volgen met de grondleggers zelf of met trainers die door Kristin Neff en Chris Germer zijn opgeleid.
• In België kan je de MSC-cursus enkel volgen bij psychologe Elke Smeets in Hasselt, die ook samen met Kristin Neff onderzoek doet. Meer info: www.allegre.be
• Elke Smeets geeft in oktober samen met Chris Germer een hele week workshops voor professionals over zelfcompassie. Meer info: www.allegre.be