Met een aantal levensvragen in je hoofd een wei met paarden instappen, in de hoop er wijzer uit te komen? Het lijkt gemakkelijk, maar deze pure ontmoeting ontmaskert je en confronteert je met wie je bent en waar je staat. Redactrice Hade Wouters trok naar Lommel voor een blind date met zichzelf in een kudde paarden. Een week later noteert ze haar indrukken en zoekt ze woorden voor het onzegbare.
Tekst: Hade Wouters – Foto’s: Vicky Daniels
‘Cody, een mooie merrie, stoot me een paar keer wat brutaal aan met haar hoofd. Ik wankel. Vicky vraagt me mijn grenzen aan te geven. Cody’s houding verandert meteen’
De dag voor ik een afspraak heb met Vicky Daniels van Play Today, Create Tomorrow, kijk ik nog een keer op haar website. Ik heb niet zo veel met paarden, maar de beelden die ik zie en wat ik lees over coaching met paarden en leiderschap maken me nieuwsgierig. Ik denk na over het onderwerp van de sessie: wat ga ik inbrengen? Het lijkt me goed een aantal knopen door te hakken over mijn professionele toekomst, en om te onderzoeken wat mijn neiging om te vermijden me te vertellen heeft. Ik ga immers vaak zowel vrienden, werk, als dingen die ik leuk vind of die belangrijk voor me zijn, uit de weg. Gek is dat. Stel je voor dat dat allemaal opgelost is met een sessie met paarden… Ik heb er zin in.
Thuiskomen
Tijdens de laatste kilometers van de lange rit naar de plek in Lommel waar ik Vicky zal treffen, overvalt een gevoel van ontzag en rust me bij het zien van de bossen. Wat een prachtige plek! Hier zijn is al heilzaam. Maar ook de ontmoeting met Vicky is intens en mooi. Vicky is een krachtige en open vrouw die me hartelijk ontvangt in haar praktijk. Een ruimte die tegelijkertijd als knus binnen en lekker buiten voelt, door het enorme raam met zicht op de wei met de paarden. Met een kopje koffie nestelen we ons op de prachtige bank. Wat me opvalt is dat Vicky enorm sensitief is. Ze geeft me de ruimte om echt toe te komen, te wennen, comfort te vinden. Het gesprek komt vanzelf.
Uiteraard ben ik benieuwd naar haar verhaal. Vicky vertelt me dat haar eerste woordje ‘paard’ was. Ze wou liefst naar de paardenschool in Limburg, maar onder druk van haar familie koos ze voor een studie organisatiepsychologie in Gent. Ook daar reed ze paard op een manege en ontdekte ze dat er zoiets bestond als coaching met paarden. Door een mooi toeval werd ze gevraagd om als psychologe de coaching met paarden op de manege op te nemen.
Haar droom was om voor zichzelf als paardencoach te kunnen beginnen. Het kostte haar enkele mentale en praktische omzwervingen, zoals het opgeven van een droombaan bij Ikea en een reis naar Australië, voor ze thuiskwam op haar familiegrond in Lommel, er een thuis creëerde met haar partner, én haar eigen bedrijf startte. ‘Bij Ikea was de slogan ‘home is the most important place’. Ik moest thuiskomen en een veilige bedding creëren, waarbij ik ook met mijn familiebanden aan de slag moest,’ vertelt Vicky. ‘Uiteindelijk hebben familiebanden altijd invloed op hoe je creativiteit stroomt, hoeveel moed je aan de dag kan leggen. Ik moest mijn basis voelen op mijn eigen veilige plek. Vanuit dat punt kon ik beginnen creëren, met een soort oer-zelfvertrouwen.’
Het belang van de groep
Na kennismaking met de paarden – één hengst en vijf merries – kan ik nog niet ten volle overzien waarom coaching met paarden zo waardevol is, maar ik begrijp wel dat de basis te vinden is in twee belangrijke inzichten. Ten eerste: paarden leven in kuddes waarbij ze op een heel authentieke manier hun plek vinden in het geheel. Ze zijn heel erg sensitief om deze afstemming binnen de kudde te kunnen maken. Die sensitiviteit laten ze ook op ons los. En ten tweede: paarden tonen ons hoe je je kracht kan ontwikkelen ten dienste van het grotere geheel, de wereld waarin we leven en de samenleving waarvan we deel uitmaken. En hoever we staan in die ontwikkeling. Paarden hebben namelijk een sterke wij-mentaliteit; ze denken en handelen altijd in functie van en in relatie tot het geheel. Wat in groot contrast staat tot ons toenemend individualisme.
‘Ik geloof in ondernemerschap,’ vertelt Vicky Daniëls. ‘In duurzaam en sociaal ondernemerschap waarin leiders opstaan en er samen gewerkt wordt aan een betere wereld. Ik zie mezelf als oma vanuit een rode fluwelen stoel een verhaal vertellen aan onze kleinkinderen. Een succesverhaal over hoe ik samen met andere helden en heldinnen de planeet gered heb. En dat het daarom is dat zij met een gerust hart verder kunnen creëren. Ik geloof echt dat we samen, ieder vanuit zijn eigen verhaal, een duurzame ‘thuis’ voor onszelf en onze kinderen kunnen creëren. Dat we hiervoor moedig en creatief genoeg zijn. Ik werk daarom samen met ‘Makers van morgen, ondernemers en leiders die investeren in duurzaam en sociaal ondernemerschap’. Leiders die vanuit hun eigen bezieling creëren en écht samenwerken met anderen in functie van het geheel. Paarden zijn zichzelf, staan op elk moment in contact met het hier en nu én met elkaar. En ze staan, in tegenstelling tot ons, nog heel dicht bij de oerkracht van de natuur, ze zijn er onderdeel van. Wil je als mens hun vertrouwen winnen en het leiderschap opnemen, dan vraagt dat om kwetsbaar, authentiek en verbindend leiderschap. Paarden vragen je steeds om in het hier en nu jouw plek in te nemen, eerlijk en oprecht, zonder maskers. Om vanuit jezelf te handelen – zelfzeker, ook al ben je niet perfect – en heel duidelijk te zijn over wat je wil.’
Zoeken naar sporen
De puzzelstukjes beginnen op hun plaats te vallen. Door het contact met paarden, dat niet-verbaal is en waarin je zonder maskers en helemaal als jezelf stapt, kan je verbinding ervaren en inzicht krijgen in je plek in de kudde en de patronen die daarbij horen. Denk ik. Maar nu nog doen.
(…)
Het vervolg van dit artikel kan je lezen in het oktobernummer van Psychologies.
