Uitgetest: Bevrijd je creativiteit
Een tweede tool is het kunstenaarsuitje. Oftewel: een wekelijkse datemet jezelf. Daar zitten twee gedachten achter. Julia Cameron gaat ervan uit dat je innerlijke ‘kunstenaar’ een kind is, dat houdt van alle leuke, speelse dingen die we onszelf als volwassenen neigen te ontzeggen. Dat innerlijke kind mag je lekker mee uit ontdekken nemen, of uit spelen. Een tweede gedachte is dat op date gaan met jezelf zorgt voor een sterkere relatie met jezelf. Je maakt toch alleen wekelijks tijd voor iemand met wie je graag op stap gaat? Het is belangrijk dat het uitje iets is dat je alleen gaat doen. De eerste keer ga ik naar de film. Ik kom helemaal gevoed weer thuis. De weken daarna ga ik regelmatig naar de film, boek ik een cabaretvoorstelling, ga ik met een boek in een koffiebar zitten, en schrijf ik me in voor een volle maan-wandeling met gids – waar ik effectief een vossenstaartje in de hand gedrukt krijg. Van iemand die vaak zegt ‘maakt niet uit, kies jij maar’, word ik iemand die goed weet wat ze wil.
‘Iedereen is kunstenaar, ook als je niet graag tekent, boetseert of schrijft. Iedereen heeft manifestatie- en creatiekracht in zich’ Karen Vandeputte, TAW-coach
Samen blokkades doorbreken
Naast de uitjes en de morning pages, begin ik ook aan de hoofdstukken: een gevoel van veiligheid terugvinden; een gevoel van identiteit terugvinden; een gevoel van macht terugvinden, … Het is leuk materiaal, maar het is best moeilijk mijn ritme te vinden. Ik probeer dagelijks een kwartiertje vrij te maken om een oefening te maken, maar dat is te kort om er echt in te komen. Ik loop ook tegen mijn perfectionisme aan. De workshop die ik volg bij TAW-coach Fré Dekkers helpt me daarbij. We komen samen in een mooie galerie in Amsterdam. Ieder heeft zijn of haar eigen motieven om de avond te volgen. Voor de ene past TAW in het doorbreken van een blokkade als schrijver, voor de ander is het een manier om weer iets voor zichzelf te starten na de geboorte van haar baby, en voor nog iemand anders is het een manier om het dertigersdilemma te overwinnen. Fré heeft TAW zelf twee keer doorlopen, alvorens het aan te bieden aan groepen. Toen ze zelf geblokkeerd was als kunstenaar, vond ze door het programma weer plezier in het creëren. Ze maakte vijfhonderd tekeningen in een jaar tijd, omdat ze erin geslaagd was de verinnerlijkte kritische stemmen van haar leerkrachten in het kunstonderwijs te sussen.
Ik voel dat het programma werkt, maar ik kan niet goed de vinger leggen op de mechanismes die in het programma werkzaam zijn. Fré heeft daar een heel mooi en duidelijk overzicht van gemaakt. Voor haar gaat het programma eerst over zelfonderzoek, waarbij je de vraag beantwoordt: wat heb ik nodig? What makes my heart sing? Daarnaast gaat het over blokkades opsporen. De meesten onder ons zijn als onbevangen kinderen gestart, maar door ervaringen en ontmoetingen de verbinding met zichzelf kwijt geraakt of geblokkeerd geraakt. Herken ik de stem van mijn innerlijke criticus? Wat zit me in de weg?
Tot slot gaat het over jezelf verleiden tot daden. Via de teksten en oefeningen in het boek word je op het spoor gezet van kleine stappen, haalbare doelen, en werken vanuit enthousiasme in plaats vanuit discipline.
Tijdens de workshop doen we schrijfoefeningen. In de groep delen we niet wat we geschreven hebben, maar we houden een meta-gesprek: wat brengt dit ons? Op het einde maken we een collage.
