Slongs Dievanongs: ‘Ik geloof weer in mijn vrouwelijkheid’
Slongs Dievanongs was geboren: grof, luid, alles wat jij vroeger was.
SD: ‘Zeker in het begin was Slongs het archetype van de hiphop-blingbling-lady. Heel gemeen, uit op zelfgratificatie. Dat was mijn vroegere ik, dat rolletje was dus gemakkelijk om te spelen. Maar uiteindelijk gaf dat toch botsingen in mijn hoofd. Ik moest er meer van mezelf in leggen. Mijn grootste hit, Lacht nor mij, is gebaseerd op een filosofie uit het boeddhisme. Dat is echt Charissa. Slongs Dievanongs heeft een ontwakingsproces doorgemaakt.’
Lachen is je handelsmerk, maar je zegt ook: “Er zijn momenten dat je de donkere spelonken van je ziel tegenkomt. Een punt waarop alles weg is: al je zekerheden worden weggenomen.”
SD: ‘Ja, ik heb het meer dan een keer meegemaakt. Zeker in die periode voor Thailand. Je bent verlaten, je zit vol zelftwijfel. Als je niet bij machte bent om jezelf graag te zien, als je andere mensen nodig hebt om je te bevestigen, en die mensen nemen die liefde weg, wat schiet er dan nog over? Alleen dat negatieve zelfbeeld.
Ik moet mezelf trainen om positief te denken, want er is een deel van mij dat gemakkelijk vervalt in een negatieve gedachtestroom. Veel heeft te maken met vroeger. Wat ik dan af en toe doe, is naar dat innerlijke kind gaan en proberen te voelen hoe Charissa zich toen voelde. Niet gemakkelijk, maar alleen zo kan je verhinderen dat je meegaat in die stroom. Soms denk ik dat ik te veel nadenk maar ik kan niet anders. Ik wil begrijpen, ik wil mijn eigen psyche kennen.’
Je bent niet alleen bezig met de psyche maar ook met kwantumfysica en wiskunde. Dat had ik niet meteen verwacht.
SD: ‘Ze zouden op school moeten vertellen dat alles samenhangt, dan zouden kinderen veel gemotiveerder zijn om dingen te leren. Zodra wetenschappen als biologie, fysica en chemie samenkomen en je ziet de magie, op subatomair niveau, dan besef je: nature is fucking amazing! Kwantumfysica gaf mij zoveel antwoorden, waarom de dingen soms zijn zoals ze zijn. Het boeddhisme zegt: alles is energie. Kwantumfysica zegt dat ook. Max Planck en Albert Einstein zeggen dat ook. Voor mij brengt dat esoterie dichter bij de werkelijkheid. Ineens is alles wat de grote filosofische denkers zeggen helemaal niet meer zo esoterisch. Dat is geruststellend. I’m not crazy, which is nice. (lacht)
Die ‘tsunami of love’ die jij predikt, is dus helemaal niet zo zweverig?
SD: ‘Je kan niet verwachten dat liefde naar je toekomt als je niet eerst probeert om vanuit liefde te handelen. Als mensen mij een knuffel komen geven en ze willen wegtrekken, dan hou ik ze wat langer vast. “Kom, we gaan het écht maken”, zeg ik dan. Binnen de vijf seconden voel je iets veranderen, de barrières zijn weg. Oprecht liefde voelen voor alles en iedereen is een enorm cadeau. Het heeft me bevrijd van mijn angst, van dat competitieve boksen tegen de wereld. Dat klinkt allemaal heel plakkerig en zweverig, maar dat is het niet. Ik probeer dat ook door te geven op mijn optredens en ik probeer iedereen altijd in de ogen te kijken om te laten zien dat ik oprecht ben en te zorgen dat mensen zich geapprecieerd voelen.’