Scheiden – Van ideaal naar realiteit
Mindful en bewust leven, daar is tegenwoordig heel wat aandacht voor. En terecht, want veel mensen hebben er iets aan. Maar mindful scheiden? Na een leven lang en gelukkig mét elkaar, lang en gelukkig uit elkaar: utopie of haalbare kaart?
Tekst Joke Van Caesbroeck – Foto Shutterstock
Mindful scheiden sluit een relatie bewust af, met een optimistische toekomst in het vooruitzicht
Doet de term conscious uncoupling ergens een belletje rinkelen? Goed mogelijk: het was actrice Gwyneth Paltrow die de woorden twee jaar geleden in de mond nam, toen ze scheidde van Coldplay-frontman Chris Martin. Zo wilde ze duidelijk maken dat zij en haar man scheidden in harmonie – het was een wederzijds besluit. De Amerikaanse relatie-experte Katherine Woodward maakte de term nog populairder en gebruikte hem om aan te geven dat beide partners een rol spelen in het uit elkaar gaan én samen werken aan een gezonde manier om in de toekomst met elkaar om te gaan. Een mooi idee, zeker als er kinderen mee gemoeid zijn en met het oog op co-ouderschap.
Mislukte liefde
Maar eerlijk is eerlijk. Bewust en mindful scheiden, het klinkt haast te mooi om waar te zijn. Als iets wat is weggelegd voor een handvol ‘happy few’. In haar boek Lang en gelukkig uit elkaar legt Woodward uit hoe koppels hun relatie bewust kunnen afsluiten, op een manier die een optimistische toekomst mogelijk maakt. Kortom: dat scheiden ook een goede ervaring kan zijn. ‘Uit elkaar gaan wordt vaak iets dramatisch, omdat het verhaal zo anders liep dan het had moeten lopen’, schrijft Woodward. ‘We willen allemaal lang en gelukkig bij elkaar blijven en als dat niet lukt, voelt het als een grote mislukking. De schok, het verdriet en vooral de schaamte, het gezichtsverlies: het lijkt alsof je er nooit meer overheen komt. We gaan er dan ook snel van uit dat ware liefde een leven lang duurt, “tot de dood ons scheidt”. De waarde van een relatie wordt bepaald volgens de duurtijd ervan. Tin voor tien jaar, zilver voor vijfentwintig jaar, goud voor vijftig jaar. Gaan we eerder uit elkaar dan wanneer een van beide partners overlijdt, dan noemen we de relatie gefaald, de liefde mislukt. Maar waarom zou “ze leefden nog lang en gelukkig” niet ook kunnen betekenen dat de partners liefdevol en positief uit elkaar gingen? Dat de liefde die ze deelden een andere vorm krijgt, waar iedereen gelukkig en dankbaar om is?’