Samenleven met de zee … in West-Zeeuws-Vlaanderen

De voorbije jaren ontdekten veel mensen reisbestemmingen dicht bij huis. Wij gingen op weekend naar Nederland, net over de grens. West-Zeeuws-Vlaanderen profileert zich als de ideale plek voor drie ervaringen: onthaasten, natuurbeleving en culinair genieten. We proefden van alle drie.

Tekst Tanja Dierckx – Foto’s Maryse Kuypers

 

West-Zeeuws-Vlaanderen nodigt toeristen uit met de slogan ‘Wij zien je hier graag’. Dat klinkt Vlaams en is het ook – bijna. Het gaat over het gedeelte van de Nederlandse provincie Zeeland dat grenst aan Oost- en West-Vlaanderen, waar het lang geleden bij hoorde, als deel van het graafschap Vlaanderen. Op de kaart ligt het boven Knokke, net over de grens. Dorpen als Sluis, Cadzand, Retranchement, Groede en Breskens liggen er vredig te glinsteren te midden van de zeepolders. Een gebied dooraderd met kreken en dijken, omzoomd door knotwilgen. Een heel ander landschap – en vooral veel rustiger – dan onze volgebouwde kust.

Vossenhol & voedselbos

Ons weekend start in het groen. ’s Avonds laat arriveren we bij het landgoed Kulderzipke in Retranchement en drinken een glaasje wijn met de gastvrouw. De Leuvense Ingrid Vanbrabant, ooit gehuwd met een Zeeuw, toverde deze vroegere manege om tot een plek waar je jezelf schaamteloos in de natuur kunt onderdompelen. Als gediplomeerde herborist geeft ze er wildplukwandelingen, kookworkshops en begeleidt ze natuurexcursies. Ingrid: ‘Ik ben een buitenmens, altijd geweest. En enkele jaren geleden wilde ik een paradijs voor mezelf en de dieren creëren waar gasten kunnen van meegenieten.’ Ze kocht dit domein van vijftien hectare met in het midden Kulderzipken en daarrond biologische landbouwgrond. Ze verhuurt ook twee rode blokhutten, waarvan wij er die nacht eentje bezetten.

De volgende ochtend komt Ingrid op haar tractor naar ons toe gereden. Ze wijst ons meteen op een torenvalk boven onze hoofden, een van de vele gevleugelde bewoners van Kulderzipke. Andere residenten zijn hazen en vossen, met een echt vossenhol in Ingrids achtertuin. Enthousiast leidt ze ons rond in haar boomgaard annex voedselbos en introduceert ons meteen in het wildplukken, een ervaring die het woordje “onkruid” finaal uit ons woordenboek schrapt. We proeven paardenbloem, duizendblad, zandkool, brandnetel, krijgen een hoop mineralen en vitaminen binnen en leren de gouden regel van de wildplukker: ‘Niet alles plukken, want de bijtjes willen ook nog wat.’

Fietsen langs molens

Na deze natuurbeleving lunchen we bij de hippe Brasserie Loulou in Cadzand-Bad. Genesteld tussen de tropische planten, met zicht op zee, verorberen we de toppers van het huis: salade met gegrilde kip, avocado en roquefort, en zeebaars met ratatouille, tabouleh en sweet potato fries. Als drankje kiezen we voor de Pornstar Martini met zelfgemaakte limonade.

Dat brengt ons in de stemming om te onthaasten … op de e-bike. Zo kunnen we voluit genieten van dit landschap van kreken, polderdijkjes en oude smokkelpaden. Vanaf boulevard De Wielingen glijden we langs het strand, over de Verdronken Zwarte Polder naar Nieuwvliet-Bad en van daaruit het land in. En we zitten wel degelijk in Nederland, want op onze route van amper dertig kilometer komen we maar liefst vier molens tegen. Voor het schitterende exemplaar van Zuidzande aan de Sluissedijk houden we halt. Want natuurlijk willen we die stenen kanjer met een spanwijdte van 24,2 meter bewonderen. Hij dateert uit het jaar 1874, maar werd onlangs gerestaureerd. We lopen errond over een knisperend schelpentapijtje en voelen dat de zee hier nooit veraf is.

’s Avonds eten we bij restaurant Grenzeloos, een grill-rotisserie in Retranchement met buitengewoon vriendelijke bediening en een indrukwekkende wijnkaart. Als voorgerecht nemen we een pomme de terre Zélandaise, een aardappel gevuld met schaal- en schelpdieren. En daarna genieten we van een gebraden polderkippetje met een flesje Alto Moncayo Veraton erbij.

LEES DE VOLLEDIGE REPORTAGE IN PSYCHOLOGIES, NU IN DE WINKEL …