Bij de therapeut: ‘Mijn relatie zit niet goed’

Is therapie nodig of niet? Elke maand probeert een van onze lezers een antwoord te vinden op die vraag via een gesprek met psychiater en psycho-analyticus Robert Neuburger. Deze maand: Hasna (38).

Tekst Aude Mérieux – Foto’s Bruno Levy

Hasna: Mijn relatie zit niet zo goed, en ik zou eens de mening willen van een buitenstaander, zonder commentaar van mijn familie.

Robert Neuburger: Hoe lang heb je al een relatie?

H: Zestien jaar, maar het heeft acht jaar geduurd voor we gingen samenwonen.

RN: Hoe komt dat?

H: Ik heb al een hobbelig parcours achter de rug. Mijn kindertijd was niet gemakkelijk. Mijn vader was agressief tegen mijn moeder en tegen ons, de vier kinderen. Mijn oudste zus is het huis uit gevlucht, en op een bepaald moment zijn er mensen van de sociale dienst moeten tussenkomen. Van dan af werden we begeleid door een maatschappelijk werker.

RN: Heeft dat de rust in je gezin hersteld?

H: Nee, mijn vader bleef gewelddadig en wij, de kinderen, waren op onszelf aangewezen. Ik ging niet dikwijls naar school. Daarna ben ik ook het huis uit gevlucht. Mijn jongere broertjes zijn in een opvangtehuis terechtgekomen.

RN: Heb je nog contact met je familie?

H: Mijn ouders zijn intussen allebei overleden. Mijn moeder al twintig jaar, mijn vader vijf jaar. Mijn zus en mijn broers zie ik nog. We komen goed overeen, ook al hebben we allemaal een uitgesproken persoonlijkheid, wat soms spanningen oplevert.

RN: Kon je gemakkelijk werk vinden nadat je thuis was vertrokken?

H: Ik ben vrij snel zwanger geworden – ik heb intussen een dochter van twintig. Haar vader was ook agressief. Ik ben bij hem weggegaan en heb met mijn dochtertje van één jaar opvang gevonden in een vluchthuis. Later kon ik terecht bij een organisatie die alleenstaande moeders steunt. In ruil moest ik werk zoeken. Op dat moment heb ik een opleiding kunnen volgen.

RN: Niet veel later heb je dan je huidige partner ontmoet. Waarom besloten jullie na acht jaar om te gaan samenwonen?

H: Ik wou graag nog een kind, een gezin stichten. We hebben samen een zoon van acht.

RN: Hoe komt het dat jullie relatie niet zo goed loopt?

H: Ik ben nogal veeleisend aan het worden. Ik weet niet of dat komt omdat ik me niet goed in mijn vel voel of omdat het niet goed zit tussen ons. Mijn partner vindt dat er geen problemen zijn, hij ontkent alles. Ik kan er met hem dus niet over praten.

RN: Wat versta je onder ‘veeleisend’?

(…)

Lees de volledige sessie en het advies van de therapeut in het juninummer van Psychologies.