Kan mijn psychisch lijden invloed hebben op mijn ongeboren kind?
‘Zo’n 10 tot 20% van de jonge mama’s geraakt psychisch in de problemen. Er zijn meer middelen nodig om goede hulpverlening te bieden’
‘Zo’n 10 tot 20% van de jonge mama’s geraakt psychisch in de problemen. Er zijn meer middelen nodig om goede hulpverlening te bieden’
Wanneer mag je spreken van uitgesproken stress, angst en depressie?
TH: ‘Een moeder (in spe) kan zelf alert zijn voor de symptomen. Wanneer een mama (in wording) merkt dat ze niet meer functioneert zoals gewoonlijk, als ze zich zeer verdrietig of somber voelt, niet kan genieten van haar zwangerschap of kindje, of in het algemeen niet meer goed eet of slaapt, zich niet goed in haar vel voelt, niet meer buitenkomt, niet meer goed functioneert op het werk, of zich beduidend meer zorgen maakt dan andere mama’s, dan zou ze hulp moeten zoeken. Het is belangrijk dat zo’n mama dit durft te bespreken met haar huisarts, gynaecoloog of een andere zorgverlener, zodat ze zich niet meer alleen voelt met deze gevoelens.’
Ook deskundigen zouden hier alerter voor moeten zijn?
TH: ‘Ja, we vragen ons op dit moment sterk af waar die screening naar angst en depressie het best zou gebeuren, zodat de juiste begeleiding kan worden gegeven. Bij de huisarts, de gynaecoloog …? Vroedvrouwen zouden een eerste steun kunnen bieden, maar het is belangrijk hen hiervoor goed op te leiden. Huisartsen ook. Is dat onvoldoende, moet er een tweede lijn ingeschakeld worden: de psycholoog, psychiater …
Hulpverlening dient in het algemeen beter uitgebouwd en op elkaar afgestemd te worden. Er is nood aan solide ambulante hulpverlening, outreachmogelijkheden, meer (dag)hospitalisatievoorzieningen … Qua hospitalisatie hebben we op dit moment twee moeder-kindeenheden, met in totaal 16 bedden. Dat betekent dat we in België in totaal maar plaats hebben voor 16 jonge mama’s met ernstig psychisch lijden. Als we weten dat ongeveer 10 tot 20 procent van de mama’s psychisch in de problemen geraken, is dit qua hulpverlening veel te beperkt.’
Wat zou u jonge moeders of moeders in spe willen aanraden?
TH: ‘Eerst en vooral is het normaal dat we angsten hebben tijdens een zwangerschap. Zwangerschap en ouderschap worden nog steeds voorgesteld als een roze wolk, maar elke mama zal zeggen dat die periode ook met zorgen en angsten gepaard gaat. Maar maak je geen zorgen over gewone dagelijkse stress, die heeft geen noemenswaardige gevolgen voor je kindje. En ten slotte: als je voelt dat je je echt niet goed voelt – uitermate somber bent, niet normaal kan functioneren – zoek dan hulp en wees niet bang om uit te spreken: “Het gaat echt niet goed met mij”. We moeten af van die rozewolkidealen en de idee dat het allemaal perfect moet zijn, want dat is het leven niet. Een kind krijgen is een van de grootste uitdagingen die een mens op zijn weg krijgt. Je mag het niet zien als falen of een bewijs dat je een slechte moeder zou zijn, als er dingen niet gaan zoals je wenste. Integendeel, als je je ongemak bespreekbaar durft te maken, dan getuigt dat van grote moed. Want juist daarmee help je je kind.’
Meer info?
Abcd-studie.nl en www.bristol.ac.uk/alspac