Power to the papa’s

‘De belangrijkste functie van een vader? Hij slaat een brug tussen het gezin en de buitenwereld’

Redouane Ben Driss (50), psycholoog-psychotherapeut, is gespecialiseerd in het thema vaderschap, vooral in migratiecontext. Hij heeft een dochter van 17 jaar, Salma.

‘Zo’n vijftien jaar geleden ben ik in Brussel gestart met het begeleiden van vadergroepen: ik breng allochtone mannen samen om te praten over diverse aspecten van hun vaderschap, zoals omgaan met pubers of de relatie met de school. Waarom ik met die vadergroepen begonnen ben? Omdat ik rond mij zag – en nog altijd zie – hoe moeilijk vaders met een migratieachtergrond het hebben om hun vaderrol te definiëren. Vanuit hun eigen cultuur hebben ze doorgaans een sterk patriarchaal opvoedingsmodel meegekregen en een duidelijk beeld van wat een vader behoort te doen. Hier komen ze terecht in een samenleving die niet alleen anders is, maar waarin de westerse vaders zelf in een identiteitscrisis zitten en niet meer goed weten wat een vaderfiguur eigenlijk inhoudt. Logisch dat de verwarring groot is en dat veel allochtone vaders mentaal of fysiek afhaken en “afwezige” vaders worden.

Dat is echt een probleem binnen veel migrantengezinnen. Ik probeer vaders te overtuigen om meer aanwezig en betrokken te zijn. Niet om de plaats van de moeder in te nemen, maar om hun eigen specifieke plaats in te nemen. De belangrijkste functie van een vader? Hij slaat een brug tussen het gezin en de buitenwereld. Hij is een houvast, een ankerpunt. Ik geef altijd als advies mee: bouw vanaf het prille begin een band op met je kind. Onderneem samen activiteiten, leer elkaar kennen. En vertel veel. Ook over je eigen kindertijd, zodat je kind zich verbonden weet en voelt dat het een schakel is in een groter geheel.

Dat heb ik ook altijd gedaan bij Salma, mijn eigen dochter. Ik vond het belangrijk dat ze haar grootouders in Marokko leerde kennen, mijn ouders dus, en was blij dat ze graag mee op bezoek ging. Salma heeft een warme band ontwikkeld met haar grootouders en heeft het heel moeilijk gehad na het overlijden van mijn vader. Ze koestert de herinneringen aan hem en de vakanties die ze als kind heeft doorgebracht in Marokko. Ik ben blij dat ik haar dat heb kunnen meegeven. Net als mijn liefde voor dieren. Ik heb mijn dochter vaak in contact gebracht met dieren, omdat ik daar zelf intens van genoot, maar ook om die ervaring met haar te kunnen delen. En omdat het een activiteit was waarin ik me met haar verbonden voelde én als papa op mijn best was: aanwezig, liefdevol en toegewijd.’

Meer lezen? Mooie en inspirerende boeken over vaderschap die recent zijn verschenen, zijn Inaya, brief aan mijn kind van Bleri Lleshi (EPO, 2017) en Vaderklap – Inspirerende momenten voor vader en kind door Pieter Declercq & Dimitri Desender (Van Halewyck, 2017).