Power to the papa’s

‘Loslaten, je kinderen de wereld insturen en hen opvangen indien nodig, dat is opvoeden voor mij’

Flup Coppens (45) heeft vier kinderen: Lili (12), Babette (10), Jules (8) en Felix (6). Flup organiseert regelmatig een ‘vaderkamp’, samen met vrienden. Hij werkt in de marketing- en communicatiesector. 

‘Deze zomer trekken we voor de derde keer naar de Ardennen, met acht vaders en pakweg twintig kinderen tussen drie en twaalf jaar. We noemen het een “vaderkamp”, maar het is niet echt een georganiseerd kamp met geplande activiteiten of zo. We doen gewoon waar we zin in hebben. De mannen, allemaal vrienden, zijn blij om elkaar terug te zien en een paar dagen samen op te trekken. De kinderen amuseren zich te pletter, met hun papa’s én met elkaar. We zetten onze tenten op in de buurt van een riviertje en vullen onze dagen met spelen. We bouwen een vlot met takken en touwen, proberen daarmee de rivier over te steken, trekken op avontuur in het bos, braden worstjes boven een vuur. Met weinig middelen maken we er een geweldige tijd van. Een van de meisjes verzuchtte ooit, ’s avonds aan het vuur: “Dit was echt de mooiste dag van mijn leven.” Dan voelt je missie echt wel aan als geslaagd, hoor.

Ik merk het ook aan mijn eigen kinderen. Ik zie hen soms urenlang niet tijdens zo’n vaderkamp: ze spelen en ravotten de hele dag door, komen alleen naar mij toegelopen als ze zich pijn hebben gedaan of als er een probleem is. Dat is opvoeden: loslaten, je kinderen de wereld insturen en opvangen indien nodig. (lacht) Het is ook echt wel een aparte sfeer, zo zonder moeders in de buurt. Die willen we er bewust niet bij. Om een paar dagen voluit te kunnen vaderen, maar zeker ook om de mama’s wat vrije tijd en me-time te gunnen, want zij zijn meestal toch de motoren waarrond de gezinnen draaien.

Dat is bij ons niet anders. Mijn vrouw Nathalie werkt deeltijds en vangt de kinderen op wanneer ze uit school komen, ik ben op werkdagen meestal pas thuis rond 19 à 19.30 uur. Maar tijdens weekends en vakanties wil ik tijd maken voor mijn gezin. In de zomer neem ik een volle maand vakantie en ben ik er ook echt voor mijn kinderen. Ik ben geen strenge vader, eerder een vrij chille “olé-olé-papa”. Ik speel graag gezelschapsspelletjes en ben blij dat ik bij elk van mijn kinderen een gezond stukje competitiedrang heb kunnen inlepelen. Ik ben ook de papa van de zotte en impulsieve invallen: komaan, zullen we vandaag naar zee gaan? Dat is een trekje dat ik graag aan mijn kinderen wil meegeven: zin voor het onverwachte, voor het avontuur. Vandaar ook de vaderweekends, inderdaad.’