Natali Broods: ‘Niet durven en het toch doen, dat typeert mij’

Je sprak de taal niet, had meer dan tien maanden nauwelijks contact met familie en vrienden. Bijzonder moedig van dat ‘verlegen’ meisje.

NB: ‘Op cruciale momenten in mijn leven geef ik mezelf een schop onder mijn kont. Eén week voor ik vertrok was ik ineens heel bang, ik durfde niet alleen het vliegtuig op, maar ik heb het toch gedaan. Ook voor het ingangsexamen van de theaterschool heb ik mezelf moeten pushen. Die dualiteit van niet durven en het toch doen omdat je voelt dat je ergens doorheen moet, is iets wat mij al mijn hele leven achtervolgt. Ik moet daar echt bewust mee bezig zijn, mezelf voortduwen.

Ik word ook niet gelukkig van routine. Als kind kon ik enorm in de war zijn als er iets verplaatst was, maar tegelijk verzette ik de meubels in mijn kamer vaak om iets nieuws te creëren. Dat heb ik nog altijd. Ik kan ervan genieten als mijn vriend en ik allebei een tijd veel thuis zijn. Dan spelen we met de kinderen, kookt mijn vriend ’s avonds iets lekkers en kijken we Netflix. En toch mag dat ook weer niet te lang duren. Dan wil ik alles toch weer op zijn kop zetten. Maar te nieuw en te anders mag het ook niet zijn, het moet nieuw en anders zijn op míjnmaat. (lacht)

Die tegenstrijdigheid typeert mij. Gelukkig heb ik daar als actrice de perfecte job voor. Terwijl ik dit allemaal zeg, besef ik dat ik al veel geluk gehad heb in mijn leven. Ik ben altijd omringd geweest door mensen die me appreciëren zoals ik ben: mijn ouders, mijn vrienden, mijn collega’s. Dat is niet alleen een kwestie van geluk, intuïtief pik ik er de mensen uit die goed zijn voor mij. Daar mag ik mezelf best een pluim voor geven, want dat is belangrijk.

Dat wil ik mijn kinderen ook meegeven: je moet je omringen met mensen waar je je goed bij voelt, mensen die je een beter en sterker mens maken, die het beste uit jezelf naar boven halen. Dat geldt voor vriendschappen maar ook voor relaties, en zelfs op het werk. Als ik theater moet maken op een manier die voor mij niet klopt of met mensen die mij niet liggen, dan ben ik de slechtste actrice die er rondloopt. Dan blokkeer ik. Blijkbaar kan ik dat beetje effort niet ontsluiten bij mezelf. Het moet kloppen of het gaat niet, en ik ben niet zo sociaal om het te doen kloppen.’

(…)

Lees het volledige interview met Natali Broods (ook haar Rode en Zwarte ervaringen) in de februari-editie van Psychologies (2019)