Help: ‘Het valt me zwaar om een geheim te bewaren’
De meeste mensen hebben geheimen waar ze geen seconde van wakker liggen. Maar wat als je geen afstand kan nemen van een geheim dat je in vertrouwen verteld werd? Als het in je hoofd blijft spelen? Wetenschappers schatten dat tussen de 20 en 30 % van de mensen een emotioneel lastig geheim met zich meedraagt.
Psycholoog Andreas Wismeijer van de universiteit van Tilburg deed jarenlang onderzoek naar geheimen. In zijn boek De psychologie van wat we niet vertellen benadrukt hij dat mensen het geheim nooit kunnen vergeten, omdat het verbergen ervan een actief en bewust proces is.
Ze moeten voortdurend plannen maken om te voorkomen dat anderen achter hun geheim komen, en worden verplicht om informatie achter te houden of te liegen. Dat vraagt heel wat energie, en als de zaak die geheimgehouden wordt ook nog eens negatieve, onprettige of stressvolle informatie bevat kan dat als een enorme last ervaren worden. Mensen beginnen te piekeren, en denken constant aan het geheim.
Maar ze mogen het niet verder vertellen, dus proberen ze de gedachte eraan te onderdrukken. Waardoor ze er nog meer aan gaan denken. Het is een vicieuze cirkel, waardoor mensen letterlijk geobsedeerd kunnen raken. Met mogelijk zelfs een depressie of een angststoornis tot gevolg. Meer in het algemeen, stelt Wismeijer, hebben mensen met een emotioneel belastend geheim meer lichamelijke klachten, reageren ze minder goed op medische behandelingen en gaan ze vaker naar de dokter. Over het hoe en het waarom bestaat nog weinig helderheid.
Geheimen zouden een accumulatie van stressreacties veroorzaken, die op hun beurt een weerslag zouden hebben op het lichaam. Maar wat als je een geheim aan niemand anders mag of kan vertellen? Misschien kom je er zelf mee in de problemen, of breng je anderen in de problemen met je openhartigheid. Het geheim van je af schrijven, in een dagboek of op een anonieme website, kan een opluchting zijn. En het is een bewezen middel om je beter te voelen.
Maar een geschreven tekst kan in verkeerde handen vallen, je bent nooit zeker dat geen enkele betrokkene het zal lezen. Misschien kan je een symbolische oplossing zoeken. Zoals de kapper van Koning Midas een kuil groef om het geheim van Midas’ ezelsoren in te fluisteren, zo kan je voor jezelf een zinnig alternatief bedenken om de emotionele last van je geheim los te laten.
Maar beter nog dan zelf opgezadeld worden met een belastend geheim is om je vrienden te vragen het voor zich te houden. Echte vrienden delen, maar vriendschap betekent ook dat je vrienden je grenzen respecteren. Je kan een vriendin vragen om haar geheim voor zich te houden als je daar zelf door bezwaard wordt.’ Barbara Seynaeve
Meer Lezen
De psychologie van wat we niet vertellen, Andreas Wismeijer & Mirre Bots (Nieuw Amsterdam, 2009)
