Meyrem Almaci: ‘Ik ben een brugpersoon en dat is soms eenzaam’
Kansarmoede is de grootste factor in het genereren achterstand, opnieuw de portemonnee van de ouders dus. De democratisering in het onderwijs in de jaren 60 was goed om de middenklasse op te tillen. Nu moet een nieuwe golf van democratisering op gang komen voor alle kinderen uit gezinnen in kansarmoede, allochtoon of autochtoon.
De grote uitdaging is de ongelijke uitgangspositie van kinderen wegwerken omdat sommigen nu eenmaal niet thuis de taal goed leren, of er kranten zien passeren of een tablet hebben. Hier moet de bandbreedte vergroot worden en dat gaat niet zomaar vanzelf, daar heb je actief beleid voor nodig. Het is vanuit economisch oogpunt ook absoluut nodig om een goed opgeleide nieuwe generatie te krijgen om de vergrijzing op te vangen.’
De Vlaamse taal heeft al vroeg je hart gestolen onder meer via Nederlandstalige kinderliteratuur. Is dat een subtiele manier om nieuwkomers en allochtonen warm te maken om zo snel mogelijk goed Nederlands te leren?
MA: ‘Oh ja. Ik wil verleiden, ik wil aantonen dat je wereldbeeld zoveel rijker wordt als je een taal goed beheerst. Het is emancipatorisch belangrijk en kan mensen uit een isolement halen. Maar je hoeft niet te kiezen tussen je thuistaal of je nieuwe taal. Als je mensen stimuleert om in hun eigen taal een hoger niveau te bereiken, zullen ze dat automatisch ook doen in hun nieuwe taal. Het komt erop neer om taal positief te benaderen.’
Je krijgt als politica ook vaak te maken met de hardheid van taal. Je haalt een citaat aan van Linda McCartney ‘Sticks and stones can break my bones, but words can break my heart.’
MA: ‘Ik heb gelukkig al eelt gekweekt voor ik in de politiek ging. Maar dan nog kunnen sommige opmerkingen als mokerslagen aankomen, zelfs al tellen ze maar 140 tekens. Ook hier mis ik vaak basisrespect. Mensen vergeten precies dat er aan de andere kant van het scherm iemand van vlees en bloed zit. Je mag hard debatteren over inhoud, maar laat het altijd menselijk blijven. Soms ga je weleens over de schreef, dat overkomt iedereen, maar sommigen doen het systematisch en dat is gevaarlijk. Het ondergraaft je samenleving.’