Matteo Simoni: “We zijn allemaal sukkelaars”
Met een tiendelige televisiereeks en drie films op komst, zullen we Matteo Simoni de komende tijd vaak kunnen zien. Behalve Limburger en acteur is hij ook surfer, partner van modeontwerpster Loredana Falone en sinds eind vorig jaar vader: “Iedereen is geboren met een talent. Als je dat kan exploreren, is dat zalig”.
Tekst Tanja Dierckx Foto’s Johan Jacobs Visagie Leonie Gysel
Matteo is geheel zoals verwacht: goedgeluimd, speels en aimabel, gekleed in een spijkerbroek en een blauw hemdje. En hij heeft nog drie andere blauwe hemdjes bij, voor de ‘variatie’ tijdens de fotoshoot. We kiezen het mooiste eruit voor een sessie die vlot verloopt. Matteo houdt van de camera, volgt moeiteloos de instructies van onze fotograaf, toont zonder verpinken telkens weer zijn beste blik. Voor een regisseur moet hij een droom zijn om mee te werken, bedenk ik. Snel blijkt dat praten hem even gemakkelijk afgaat.
Je leven is het laatste jaar serieus veranderd. Je dochter is nu negen maanden. Wat doet het vaderschap met je?
MS: ‘Vroeger leefde ik enkel voor mijn dromen, en nu staat daar dat stipje op de kalender: de dag dat Giulia werd geboren. Niet dat mijn leven daarvoor nutteloos was, maar wat ben ik blij met dit totaal andere doel, dat losstaat van mijn ambitie. Dit gaat over uitbreiding van familie, bloedverwanten. Ik wil geen tijd meer verspillen. Ik ga alleen nog de deur uit voor een project als het mijn blik kan verwijden.’
Giulia is geboren eind december. Half maart zouden de opnames van ‘Zillion’ van Robin Pront starten, waarin je pornokoning Dennis Black Magic speelt.
MS: ‘In december dachten Loredana en ik: laat ons drie maanden met zijn drietjes blijven en vanaf maart kunnen we onze vleugels weer spreiden. Voor de rol van Dennis was ik in die maanden trouwens tien kilo afgevallen. En dan gooit corona roet in het eten. Plots was er de lockdown en moesten we nog langer binnenblijven. Wij zaten dus zes maanden in onze bubbel van drie, wat heerlijk was. En de kilo’s zitten er natuurlijk weer aan.’
Zo’n corona, dat doet je wel even nadenken over de wereld waarin je dochter moet opgroeien.
MS: ‘Ik ben iemand die van dag tot dag leeft. Door de dood van mijn broer (die na een epilepsie-aanval in coma raakte en stierf toen Matteo vijftien was, red.) ben ik heel erg gaan genieten van het moment zelf. Ik probeer me geen zorgen te maken over de dingen die tóch op ons afkomen. Want ja, er zullen nog oorlogen komen, pandemieën uitbreken, er zullen nog mensen rondom mij sterven. Het enige wat ik kan doen, is mijn dochter beschermen en haar de best mogelijke opvoeding geven, zodat zij met haar frisse blik naar de wereld kan kijken. Waar ik dan weer van kan leren.’
