Krols

Onze poes is krols en dat zorgde de afgelopen week voor nogal wat animo in huis. Dag en nacht werden we opgeschrikt door liefdeskreten. Zenuwachtig werden we van haar luid en klagend gemiauw, het onrustige heen-en-weergeloop. Op stap wou ze de hele tijd, zoekende om verlost te worden van de drang die de natuur zo ineens ongenadig op haar had geworpen. Ondanks al dat misbaar liet geen kater zich zien. Ik begreep het niet helemaal, gezien ze er best mag zijn. Ze bleef een aantal nachten op rij weg, kwam ’s ochtends thuis, door honger gedreven. Zodra die was gestild, viel ze als een blok in haar veilige mand in slaap. Het leek me geen pretje. Dat hadden ook de kinderen door, want elke dag opnieuw vroegen ze of poes alweer normaal was. Die onrust, een bijna dwangmatig, slaafs volgen van een kracht die je stuurt, komt tot uiting in een gesprek diezelfde week met een man. Hij heeft zijn vrouw al ettelijke keren bedrogen en lijdt daar enorm onder. ‘Ze weet van niks en dat maakt het soms ondraaglijk, de onschuld in haar ogen, de afwezigheid van weten, de openheid van haar blik en lach wanneer ze me aankijkt. Op zulke momenten walg ik van mezelf. Ziek word ik ervan.’ Maar hoe nog diezelfde dag, vanuit dat slechte gevoel, hij zich toch weer waagt op Tinder in de hoop voor de dag erna een lunchdate te scoren. Ergens, anoniem in de stad. Een tuin der lusten noemt hij het, maar ook een last, een verslaving. ‘Ik heb al vaak gewenst dat ik van het bestaan ervan niet wist. Gemoedsrust vinden, dat wil ik.’ Hij hoopt nog altijd het op eigen kracht te kunnen. Ooit, eens, als er minder stress is op het werk, de moeilijke relatie met zijn vader beter zit, ze verhuizen richting de natuur. En terwijl hij het zegt, beseft hij dat het klinkt als nooit. Op zijn wanhopige blik repliceer ik dat therapie kan helpen, om zijn onrust anders tot bedaren te brengen, om trouwer te kunnen zijn aan zichzelf en haar. Die avond start op Vijf Temptation Island en een enkel fragment toont me een eiland – alweer een tuin der lusten – en een hoop jonge, krolse mensen die ons allemaal vooral voor de gek proberen te houden. Seksuele trouw testen, daar moet het over gaan. Of dat nu een waardige relatietest is, vragen verschillende media zich ondertussen af. Ik heb het met hen over al die andere relatietesten in het leven, van ziekte over huizen verbouwen tot het krijgen en opvoeden van kinderen. En of seksuele ontrouw in de lange tijd dat we hier allemaal rondlopen niet onvermijdelijk is. Ik geef een professioneel antwoord, maar denk ook aan de nuchterheid van onze voorouders vervat in de uitdrukking: de kat niet bij de melk zetten.