Met je kind naar een therapeut?
Wanneer het gedrag een belletje doet rinkelen
‘Heeft je kind weinig vrienden, wordt het gepest of vertoont het zelf pestgedrag? Dan kan dat wijzen op problemen in het omgaan met anderen’, zegt pediater Catherine Gueguen. Vooral als kinderen of pubers zichzelf naar beneden halen of geen zelfvertrouwen hebben moet je waakzaam zijn.’ Let wel, kinderen zullen het niet altijd laten zien als het niet goed met hen gaat. Ook een kind dat heel gehoorzaam is en zich onberispelijk gedraagt kan zich slecht in zijn vel voelen. Zijn dat dan allemaal redenen om naar een therapeut te stappen? ‘Geen enkele lijst met symptomen is volledig, want de manieren waarop kinderen aangeven dat er iets mis is kunnen sterk variëren en zijn heel onvoorspelbaar. Vooral omdat de problemen bij kinderen soms snel veranderen’, zegt Delaroche. Moeilijk om in te schatten of een consultatie nodig is, dus. Toch zijn er enkele tekenen die een belletje moeten doen rinkelen. Als je kind zich plotseling anders gedraagt bijvoorbeeld. ‘Wees alert als je kind plots heel prikkelbaar is, snel begint te huilen, dichtklapt …’, waarschuwt Patrick Delaroche. ‘Andere signalen zijn onder meer bedwateren, encopresis (ontlasten waar het niet hoort) en terugkerende nachtmerries.’ Ook als bepaalde problemen blijven aanhouden, kan je maar beter op je hoede zijn. ‘Kinderen mogen best laten zien dat ze problemen ondervinden, maar als het hen niet lukt om die te overwinnen, dan kunnen ze hulp gebruiken.’ Het is bijvoorbeeld niet ongewoon dat kinderen even wat minder goed presteren op school. Maar een kind dat geen klap uitvoert voor school heeft begeleiding nodig. ‘Op haar twaalfde kreeg mijn dochter plots een schoolfobie’, vertelt Bart. ‘Haar moeder ging er niet mee akkoord, maar ik was er meteen van overtuigd dat we hulp moesten inroepen. Na haar zelfmoordpoging hadden we geen andere keuze meer.’ ‘Als het natuurlijke ontwikkelingsproces van je kind onderbroken wordt, moet je je zorgen maken, of de problemen zich nu voordoen op emotioneel, fysiek of intellectueel vlak’, zegt Josiane Chauveau-Obringer. Let dus goed op als je kind regressief gedrag vertoont, niet ouder wil worden, niet meer nieuwsgierig is, niet meer speelt of apathisch is. Of als het niet meer wil eten of leerproblemen heeft die het vroeger niet had. ‘En natuurlijk moet je alert zijn als je kind zelf vraagt om met iemand te praten’, voegt de gestalttherapeute er nog aan toe. ‘Iets wat wel vaker voorkomt vanaf de leeftijd van twaalf à dertien jaar. Dan mag je niet meer afwachten!’
