Kantelpunt

Het is met verhalen in mijn praktijk vaak zoals met de route die je naar huis maakt. Je rijdt het traject zonder nadenken, wetende wat er achter de bocht ligt zonder het nog te zien. Ik luister, ga uit van een gekende variant bij wat volgen zal. Wanneer het kantelpunt in zijn huwelijk was geweest? Het is een vraag die ik bij elk echtscheidingsverhaal stel en hij geeft me zonder aarzelen het antwoord dat ik verwacht. De eerste zwangerschap van zijn vrouw. Ik zie de mogelijke puzzelstukken voor ons op tafel liggen. Het gevoel van het vijfde wiel. Zij alleen met die buik en nadien met die baby. Het niet vinden van een evenwicht tussen zorg, partnerschap en carrière. Het slabakkende seksleven.

Wat komt, vaagt mijn puzzelstukken van tafel. Ze leerden elkaar kennen toen ze 15 waren, zijn eerste grote liefde, zijn eerste seksuele ervaring ook. Hij noemt zichzelf ‘geen neuker’. ‘Zomaar een erectie, erop en erover, niets voor mij.’ Intimiteit, affectie, de juiste sfeer doen het bij hem. Hij vond haar mooi, puur, uniek. Dat hij de eerste en enige was bij haar en zij bij hem maakte het naar zijn gevoel nog exclusiever, vol van waarde. Toen ze, net zwanger, thuiskwam van haar eerste bezoek aan de gynaecoloog en vertelde dat ze zich voor hem had uitgekleed, hij haar intiem had onderzocht, was hij sprakeloos. ‘Wat heb je nu gedaan’, bracht hij uiteindelijk uit. Het beeld, de gedachte was verwoestend, op een traumatiserende manier. Want ook al wist hij rationeel dat het nergens op sloeg, hij zag altijd opnieuw zijn naakte, unieke, mooie vrouw door die andere man aangeraakt en bekeken. Het voelde nadien nooit meer als voorheen. Iets was gebroken, een soort van puurheid, magie en onschuld die voorgoed verloren waren gegaan. Ze praatte op hem in, koos direct een vrouwelijke gynaecoloog, maar het kwaad was geschied. En ook al bleven ze nadien nog jaren samen, dat oorspronkelijke gevoel kwam nooit meer terug. Zoals ik het navertel klinkt het patriarchaal, macho en reactionair. Zoals hij het vertelde was het aandoenlijk, tragisch en getuigend van een aan de ongeloofwaardigheid grenzende romantische ingesteldheid.

Na zijn vertrek, trek ik mijn loopschoenen aan en volg een pad van jaren. Ik zie helderder dan anders de verkleurde bomen, een vogel op het water, een visser in een rode jas en verwonder me na al die tijd nog maar eens over de blijvend verrassende diversiteit van ons menselijk functioneren.

Rika Ponnet is seksuologe en relatiebemiddelaar. www.duetrelatiebemiddeling.be