Je jongere collega als mentor?

Essentiële verschillen

Op het einde van ons gesprek voel ik me stilaan bejaard. Maar fascinerend is het wel, Laura vragen kunnen stellen over haar werkhouding en zo ook verschillen ontdekken in hoe we denken. Ik kom er al snel achter dat ‘wat zou Laura doen?’ als mantra gebruiken niet echt een meerwaarde gaat zijn voor mij, omdat we op sommige vlakken fundamenteel van elkaar verschillen in hoe we ons leven aanpakken. Als ik haar bijvoorbeeld vraag of vrouwen van in de dertig of ouder goed vertegenwoordigd zijn bij haar op het werk, vertelt ze me dat ze een paar pittige gesprekken heeft gehad met oudere collega’s over de noodzaak om compromissen te sluiten tussen werk- en gezinsleven. Op dat vlak wordt het duidelijk dat er ook iets te zeggen valt voor een oudere mentor, die zelf de ervaring heeft gehad van schipperen tussen carrière en kinderen. Maar omgekeerde mentoring is dan ook helemaal niet bedoeld als substituut voor een klassieke mentor. Gewoon geconfronteerd worden met de manier waarop Laura de dingen aanpakt, doet me al nadenken of ik mijn eigen houding wat kan bijspijkeren. Ze heeft een bewonderenswaardige openheid en vastberadenheid die me mijn eigen neiging tot cynisme in vraag doet stellen.

Het was een nuttige eerste sessie, maar al snel kom ik tot het besef dat ik niet specifiek genoeg geweest ben over de domeinen waarop ik Laura’s hulp echt zou kunnen gebruiken. Om het met de woorden van Emma Cerrone te zeggen: ‘je kan niet gewoon twee mensen samen in een kamer zetten en succes verwachten’. De volgende dag stuur ik een mail naar Laura, met de vraag hoe ik social media meer zou kunnen benutten. Ze reageert met een minireview van mijn onlineaanwezigheid (‘beperkt, maar to the point’). Ze maakt een paar aardige opmerkingen over mijn website, die deugd doen. Ik heb haar gewoonte overgenomen om via Twitter voorbeelden van mijn werk of items die eraan gerelateerd zijn te delen, en dat voelt zinvol.

Laura’s perspectief is zeker een hulp geweest, maar in zekere zin was het vragen om advies op zich nog de grootste hulp. Toegeven dat ik graag feedback wilde en moeten stilstaan bij hoe iemand anders mijn werk zou bekijken, heeft me anders doen denken.