Vraag aan de kindertherapeut: ‘Ik voel me eenzaam zonder beste vriendin’
Klaar Hammenecker is kinderpsychologe en geeft advies aan ouders en kinderen. Ze is zelf mama van drie dochters.
www.kinderpsycholoog.be
Heb je een vraag? Mail naar klaar@psychologies.be
De redactie behoudt zich het recht voor om je vraag in te korten.
Ik voel me eenzaam zonder beste vriendin
Al mijn vriendinnen hebben een beste vriendin, behalve ik. Daarom zal ik nooit tonen wat ik écht denk en voel. Ik weet toch zeker dat niemand me volledig zal begrijpen. Ondertussen doe ik maar alsof en voel ik me dikwijls heel eenzaam.
Roosje, 14 jaar
Erbij horen is inderdaad erg belangrijk. Meer zelfs: aanvaard worden én daardoor een plekje krijgen in de groep vormt de basis van iemands welbevinden. Ik kan me dus voorstellen dat je je ongelukkig voelt. Als je niet ingrijpt zal dat gevoel enkel vergroten. Want omdat je het gevoel hebt dat je er niet bij hoort neem je afstand en sluit je je af. Daardoor wordt de afstand tussen jou en de groep natuurlijk nog groter. Heb je enig idee of je vriendinnen je eenzaamheid al hebben opgemerkt? Door in hun aanwezigheid de schijn op te houden probeer je jezelf te beschermen tegen al die negatieve gevoelens. Dat is begrijpelijk, maar daardoor denken je vriendinnen waarschijnlijk dat het prima met je gaat.
In dat geval zijn ze ook niet geneigd om voor jou te zorgen. Misschien kan je proberen om je verwachtingen bij te stellen: iemand vinden die jou volledig begrijpt is niet realistisch. Mensen zijn zo verschillend dat het onmogelijk is om iemand compleet te kennen en te begrijpen. Heb je er al eens aan gedacht dat een andere mening net heel verhelderend kan zijn? Tegengestelden kunnen elkaar zelfs zo aanvullen dat ze een unieke match vormen. Ook al ben je bang om gekwetst te worden of om je eenzaam te voelen, stel jezelf voorzichtig open. Wie vriendschap geeft zal vriendschap ontvangen.
