Hoe extreem zijn we (soms) zelf?

Zo snel voelen we ons ‘wij’ tegenover ‘zij’

De Pools-Britse sociaal psycholoog Henri Tajfel deed in 1971 experimenten waarbij hij proefpersonen vroeg om in een oogopslag een schatting te maken van het aantal stippen die op een scherm werden geprojecteerd. Op basis van die test deelde hij zijn proefpersonen in in stippenoverschatters en stippenonderschatters. Dat was alleszins wat de proefpersonen dachten. In werkelijkheid wees hij ze totaal willekeurig toe aan een van beide groepen. Toch bleek dat die totaal arbitraire indeling invloed had op hun gedrag. Toen Tajfel de deelnemers vroeg om een som geld te verdelen, gaven ze de mensen in hun eigen groep meer. Andere indelingen gaven hetzelfde resultaat. Ook toen hij zijn proefpersonen eerst een aantal schilderijen liet zien en hen vervolgens willekeurig indeelde in Kandinsky- dan wel Klee-liefhebbers, bleken ze na de verdeling in groepen, de eigen groepsleden te bevoordelen. Ook al kreeg het experiment van Tajfel kritiek omdat zijn proefpersonen heel jong waren (het waren studenten), toch wordt er in de literatuur nog altijd gerefereerd naar dat onderzoek.

Meer lezen: Waarom iedereen altijd gelijk heeft, Ruben Mersch (De Bezige Bij, 2016)