Hilde De Baerdemaeker: ‘Het is nooit te laat om voor je dromen te gaan’

‘Ik moet mezelf er af en toe aan herinneren dat ik het allemaal niet te serieus moet nemen. Wees blij met wat er is. Blijf kijken met kinderlijke verwondering en houd de speelsheid van dat pure mensje wakker’

Wellicht stond de tattoo die je onlangs liet zetten ook op je bucketlist. Wat is het verhaal achter die play- en pauzeknop op je rechterpols?

HDB: ‘Het Play Pauzeteken is mijn logo. Het staat voor alles wat ik doe en nog wil doen. Het is mijn hartenklop. Ik heb die tattoo niet voor niets op mijn pols laten zetten, precies op de plaats waar ik mijn hartslag voel. Play Pauze staat voor balans, in actie en in rust, in spelen en in pauze nemen. Spelen staat voor mijn job – acteren – maar ook voor speels in het leven staan. De dag nemen zoals die komt, met verwondering, zoals een kind. Pauze staat dan weer voor rust, de tijd durven nemen om even stil te staan. Die balans is belangrijk voor mij om goed te functioneren.’

Sta jij van nature speels in het leven of heb je die tattoo nodig als reminder?

HDB: ‘Het zit in mij, maar soms vergeet ik het. Als je ’s ochtends je lijstje met to do’s afgaat, heb je soms al geen zin meer om aan je dag te beginnen. Dan eindig je met een zoveelste koffie en een burn-out in je zetel. Dat is de ziekte van deze tijd. Het is een val waar je heel gemakkelijk in trapt, want de lat ligt heel hoog. Ik moet mezelf er af en toe aan herinneren dat ik het allemaal niet te serieus moet nemen. Wees blij met wat er is. Blijf kijken met kinderlijke verwondering en houd de speelsheid van dat pure mensje wakker.’

Depressie, ‘been there, done that’, zei je net. Vertel.

HDB: ‘Het is jaren geleden, gelukkig, maar ik heb ooit een stevige depressie gehad. Alleen met medicatie, therapie en heel veel tijd en aandacht ben ik eruit geraakt. Ik heb toen ook ontdekt dat endogene depressie in de familie zit, dat het erfelijk is. Ik wil me bewust blijven van die gevoeligheid, want ik wil nooit meer zo diep in de donkerte afdalen. Intussen heb ik de tools gevonden om niet af te zinken. Tools die me goesting geven om op te staan en helemaal voor mijn dag te gaan. Ik wil ook mijn kinderen leren hoe ze zichzelf blij kunnen maken. Je mag de verantwoordelijkheid voor je eigen geluk of ongeluk nooit bij een ander leggen. Neem die zelf en draai de omstandigheden zo dat je jezelf gelukkig kan maken. Elke dag, elke minuut.’

(…)

‘Iedereen denkt altijd dat ik een megastoer wijf ben maar het tegendeel is waar. Ik mag me niet verdiepen in de miserie van de wereld, ik kan dat niet aan’

Het volledige interview met Hilde De Baerdemaeker lees je in de nieuwe Psychologies, mei-juni 2018