Het rommelt in relatieland

Er beweegt wat op relatievlak. Niet alleen boomt de zelfhulpliteratuur, er is ook het grote succes van datingsites en -apps zoals Parship en Tinder. En op tv kiezen mensen ervoor om blind met elkaar te trouwen, hun partner na zeven jaar te switchen of hun trouw op de proef te laten stellen door professionele verleiders. Wat doen die nieuwe ontwikkelingen met ons?

Tekst Sarina Wijnen – Foto Getty Images

Apps als Tinder, boeken als Mars en Venus en tv-programma’s als Blind getrouwd: omdat iedereen ze kent en het erover heeft, vinden we het vanzelfsprekend dat ze er zijn. Maar als je erop inzoomt, zie je dat dat heel recente én opmerkelijke fenomenen zijn. Want een generatie geleden had niemand kunnen bedenken dat je om een partner te vinden over je telefoon zou moeten swipen. Of dat mensen zich op basis van een persoonlijkheidstest zouden wagen aan een verstandshuwelijk en daar op tv wekelijks verslag van zouden uitbrengen. Ook populaire literatuur over wetenschappelijke modellen zoals de hechtingstheorie, die zegt dat hoe je je als kind gehecht hebt aan je ouders gevolgen heeft voor je latere relaties, was niet voorhanden. Onze ouders en grootouders leerden elkaar vaak kennen op een feestje of via gemeenschappelijke vrienden, meestal als tieners, en bleven hun hele leven samen. ‘Aan je relatie werken’ werd niet gedaan: je trouwde, hoopte op het beste en accepteerde wat er kwam. Boeken over relatiepsychologie, internetdaten en reality-tv zijn iets van de laatste jaren, maar kenden wel al snel een immense populariteit. In cijfers uitgedrukt: in Nederland zijn op dit moment zo’n 1,5 miljoen mensen actief op Tinder, in de VS is het aantal gebruikers van datingsites in vijf jaar verdubbeld, in Groot-Brittannië wordt er in vijf jaar gemiddeld 70 miljoen euro aan zelfhulpboeken gespendeerd en in ons land trok het tv-programma Blind getrouwd wekelijks zo’n 900 000 kijkers. Reden genoeg om die nieuwe trends eens van dichtbij te bekijken.