Generatie keuzestress: hoe overleven zonder faalangst?
Tot voor kort maakte de 24-jarige Rosa Surachno nauwelijks keuzes. Ze zei tegen alles ja en hoopte zo ook alles uit het leven te halen. Tot ze bezweek onder de druk van een overvolle agenda en zelfopgelegde verwachtingen. Ze kreeg een burn-out en begon zich te verdiepen in het fenomeen van de keuzestress. Met haar boek Generatie EI wil de Nederlandse haar leeftijdsgenoten behoeden voor de angst om te falen. Of wij haar verhaal willen horen? Makkelijke keuze!
Tekst Katrien Elen – Beeld Shutterstock
‘Keuzestress is de stress die je ervaart als je niet weet wat je moet kiezen omdat je (nog) niet hebt ontdekt waar je kwaliteiten liggen’
Waar liep het mis bij jou?
Rosa Surachno: ‘Toen ik als student mijn eigen leven begon te leiden, raakte ik net zoals zo veel generatiegenoten overmand door alle mogelijkheden. Ik vond het bijzonder lastig om te kiezen. Ik had nooit geleerd om prioriteiten stellen. Daarenboven ben ik ondernemend en enthousiast. Ik zei (bijna) altijd ja en niet vaak nee. Ik dacht dat ik al die ballen wel in de lucht kon houden en vond het heel normaal om te werken, te studeren, in een vereniging te zitten, te reizen, mijn sociale media bij te houden… Zo zorgde ik ervoor dat ik niet hoefde stil te staan bij de keuzes die ik (niet) maakte. Mijn agenda raakte helemaal dichtgeslibd en ik kreeg lichamelijke klachten. Toen ik bang werd voor een burn-out, zat ik er eigenlijk al middenin.’
Je geeft aan dat keuzestress de oorzaak is van je burn-out. Hoe zou je dat fenomeen omschrijven?
RS: ‘Keuzestress is de stress die je ervaart als je niet weet wat je moet kiezen omdat je (nog) niet hebt ontdekt waar je kwaliteiten liggen. De laatste jaren zijn er in onze samenleving heel veel keuzeopties bijgekomen en heerst er een druk om meteen goed te kiezen. We geloven immers dat je je eigen succes en dus ook je eigen fouten aan jezelf te danken hebt. Het lijkt de norm te zijn om zo weinig mogelijk vergissingen te maken. Dat alles wakkert de keuzestress enorm aan.’
