Gedeelde kinderopvang, een eendagsvlieg?

Met de zomer voor de deur kampen heel wat ouders met opvangstress. Het aantal onthaalmoeders daalt, kinderopvang kost handenvol geld … en vindt je kind al die vakantiekampjes wel leuk? Daarom slaan oudergroepen in heel Vlaanderen de handen in elkaar. Met een beurtrol zorgen ze zelf voor kinderopvang. Maar is dat ‘bijspelen’ – zoals dat heet – geen kort leven beschoren?

Tekst Katrien Elen – Foto Shutterstock

NEE, want …

… almaar strengere regels doen de reguliere kinderopvang de das om. Papierwerk en opgelegde verbouwingswerken zorgen er mee voor dat er iedere week tien onthaalouders stoppen en er maar vijf bij komen. Kinderdagverblijven kunnen de groeiende vraag niet bolwerken. In het officiële circuit zouden er maar opvangplaatsen zijn voor 52 % van de kinderen.

… steden en organisaties ondersteunen burgerinitiatieven. Zo geeft de stad Roeselare een officieel statuut aan grootouders die naast hun kleinkinderen nog een extra kind opvangen. Cokido, een project van De Stuyverij vzw begeleidt oudergroepen en biedt naast een app om aanwezigheden en een beurtrol te regelen een handige opstartgids met afspraken.

… participatieve kinderopvang is persoonlijker. De meeste groepen bestaan uit vijf gezinnen uit de buurt die elk één dag van de week voor hun rekening nemen – het aantal kinderen is dus beperkt. Voor journaliste Kelly Deriemaeker was dat de belangrijkste reden om de opvang voor haar zoontje Dexter afgelopen paasvakantie zelf te organiseren: ‘Dexter heeft tijd nodig om nieuwe vriendjes te maken. Bij elk kampje bleef het afzetmoment moeilijk en zat ik de hele dag met de stress dat hij geen aansluiting zou vinden. Ik merk dat heel wat kinderen uit onze groep afwachtend en wat gevoeliger zijn. Bijspelen vindt Dexter super. Hij kende de andere kinderen en de school waar de opvang plaatsvindt al een beetje. En ik heb met mijn eigen ogen gezien dat hij zich geamuseerd heeft.’

… zelf voor opvang zorgen is budgetvriendelijk. De kosten zijn beperkt. Je deelt eventuele kosten voor de locatie met de andere ouders en legt een pot aan voor een EHBO-kit of knutselmateriaal. Sommige groepen betalen, voor dagen dat ze zelf niet genoeg opvangouders hebben, samen een babysit.

… je leert je kinderen op een andere manier kennen. Het is bijzonder boeiend om je kind een dagje te zien interageren met leeftijdsgenoten. Gedaan met vragen ‘hoe was het op …’, je beleeft het immers allemaal zelf. En wie weet gaan je kinderen je na zo’n dag wel met andere ogen bekijken. Misschien ben jij wel de grappigste/handigste/liefste mama of papa van allemaal. Kelly: ‘Ik vond zo’n dagje opvangen echt een verrijking voor mezelf. Natuurlijk twijfelde ik op voorhand wel eens of het iets voor mij zou zijn, maar we zijn altijd met twee ouders aanwezig en dat helpt. Vaak is een van de twee iemand die graag speelt en zot doet en is de ander wat praktischer.’

… bijspelen levert ook voor de ouders nieuwe vriendschappen op. Hoera voor bottom-upinitiatieven. Ze zorgen voor meer engagement en verantwoordelijkheidszin. Bijspelen maakt de samenleving warmer, het zorgt voor verbinding. Er worden framily’s gevormd waarop je ook buiten de opvangdagen kan rekenen want it takes a village to raise a child. Kelly was heel aangenaam verrast door de solidariteit die heerste in de groep: ‘Een mama die een vrije namiddag had, kwam een paar uurtjes bijspringen. Een papa die op de fiets passeerde, bracht snel nog wat ontbrekend materiaal. We zijn maar een sms verwijderd van elkaar. Hoe meer mensen je om je heen hebt, hoe gemakkelijker en leuker het wordt om kinderen op te voeden.’

MAAR …

(…)

Lees het volledige artikel in het juninummer van Psychologies.