Opgelet! Het filmevent DOWN to EARTH op 10 juni is afgelast

‘Als we samenwerken zullen we vooruit gaan. Anders zullen we stagneren’ Motiram Baiga, India

Terwijl de kinderen in het Amazonewoud lopen, vragen ze waarom mensen het verpest hebben, waarom de vernietiging van de natuur niet stopt. Wat zeg je hen dan?
RW: ‘Wij geven altijd het meest eerlijke antwoord. We zouden kunnen zeggen dat de ontbossing het probleem is van de oliebedrijven. Maar we zeggen hen ook dat we naar onszelf moeten kijken. Als wij met een auto willen rijden, hebben wij brandstof nodig. Dat zijn momenten waarop we hen vertellen hoe het hele systeem in elkaar zit. Ik was benieuwd hoe de Wisdom Keepers naar die grote problemen kijken. Zij maken zich niet zozeer druk om de aarde, die herstelt zich uiteindelijk wel. De vraag is of het leefbaar blijft voor ons. Ze vertelden ons ook dat de verandering niet van de leiders zal komen. De verandering gaat over bewustwording van mensen, waardoor ze op een andere manier in het leven gaan staan en andere beslissingen gaan nemen. Het gaat dus om wat wij zelf doen. Wat de Earth Keepers – en wij – zien is dat het huidige systeem in de wereld zich als het ware op een hellend vlak bevindt en zich daar krampachtig aan probeert vast te houden. Zoals de populisten wereldwijd ook niks vernieuwends brengen en zich krampachtig proberen vast te houden aan het oude. En tegelijkertijd is er al iets heel anders aan het ontstaan. Iets wat losstaat van alle bestaande systemen. Als je daarop gaat letten, is het onvoorstelbaar hoeveel mooie dingen je elke dag ziet gebeuren, hoeveel fantastische initiatieven er genomen worden. Wanneer de grote massa kritisch wordt, volgt het systeem wel. Dan valt het oude systeem om. Een van mijn indianenvrienden zei: “We are probably living in the most exciting times of humankind and we are part of it.” Zo voelt het ook voor mij.’

Hoe is jullie leven veranderd in de voorbije dertien jaar?
RW:
‘Wij staan sindsdien echt anders in het leven. Het is niet zo dat het leven voor ons alleen nog maar happy happy is. Shit still happens. Maar hoe gaan we met die shit om, daar gaat het om. Er zijn dingen die wij vervelend vinden, maar die dingen op zich zijn niet vervelend, die zijn alleen maar wat ze zijn. Hoe wij reageren en wat we eruit meenemen, dat is belangrijk. Zelfs bij de moeilijkste dingen, zoals wanneer mensen dood gaan. De Wisdom Keepers leven niet met angst voor de dood. Omdat wat wij dood noemen voor hen een volgende fase of cyclus is van het leven. Natuurlijk hebben ze ook verdriet als iemand wegvalt, maar het is voor hen niet het einde. Ze staan nog echt in verbinding met hun voorouders. Bij hen is een begrafenis een dienst om de overledene een goeie reis te wensen naar de volgende dimensie. Ze zijn blij dat de overledene weer terug kan naar huis. Dat is ook wat ik geloof. Niet alleen geloof, het is een diep weten dat maakt dat ik het ook zo aanvoel. Het is mijn waarheid, omdat ik het zo heb ervaren.’

Als jij vertelt dat je dat gelooft en dat het een diep weten is, heeft dat ook niet te maken met vertrouwen?
RW: ‘Het gaat inderdaad ook om een diepgeworteld vertrouwen. Dat is iets wat de reis ons heeft geleerd. Vertrouwen is geen minddingetje. De belangrijkste les die wij geleerd hebben is om van ons hoofd naar ons hart te gaan. Dat is iets wat iedereen in onze maatschappij wel zou mogen leren. Weg uit het hoofd en meer naar het hart. Hoe je dat doet is eigenlijk simpel. Je gaat vertragen, verstillen en de natuur meer opzoeken. Daarvoor hoef je niet, zoals wij, de wereld rond te reizen. De natuur is ook te vinden in het park of bos in jouw buurt. Als je gaat verstillen, ontdoe je jezelf van alle ruis en kan je steeds meer gaan voelen en waarnemen. Je gaat dan meer vertrouwen op je zintuiglijke waarnemingen in plaats van op je analytisch denken. Waar het om gaat is dat je je eigen koers gaat volgen en je niet gek laat maken door een geconditioneerde maatschappij. Je hoeft helemaal niet de spelregels van het huidige systeem te volgen. Je moet helemaal niets. Als je minder vanuit moeten vertrekt en minder gaat sturen, gebeuren de mooiste dingen. Ook bij het maken van onze film zagen we dat: pas toen wij onze drive om iets te maken konden loslaten en niet meer vasthielden aan een resultaat, ontstond alles en gebeurden de mooiste dingen.’