Gedaan met fake, ga voor authentiek

Stephen Joseph leerde het begrip authenticiteit kennen in het werk van psychotherapeut Carl Rogers. Die geloofde sterk dat de mensen die bij hem aanklopten voor hulp, vaak authenticiteit misten in hun leven. Om hen te helpen om weer authentieker te worden, ontwikkelde hij de cliëntgerichte therapie, gebaseerd op het idee dat als iemand zich echt geaccepteerd voelt, er geen behoefte is om een masker op te zetten. Heel vaak blijkt dat mensen pas na een tegenslag of een traumatische ervaring beseffen hoe ver ze afgedwaald zijn van een authentiek bestaan. Ook Bronnie Ware, de Australische palliatieve verpleegkundige die bekendheid verwierf met haar top vijf van de spijtbetuigingen van stervenden, concludeerde dat mensen die op het punt stonden te overlijden het meest spijt hadden van het feit dat ze niet de moed hadden gehad om een leven te leiden waarbij ze trouw waren gebleven aan zichzelf.

Fake maakt verdrietig

‘Het verdriet dat veroorzaakt wordt door het leiden van een leven waarin je niet trouw bent aan jezelf, vormt de kern van veel problemen waar psychotherapeuten en psychologen in hun spreekkamers mee te maken krijgen’, beaamt Joseph. Authentiek leven begint volgens hem met de juiste keuze van wat belangrijk is voor jou. Dat kan natuurlijk veranderen in de loop van je leven. Wie jong is, denkt misschien dat rijk worden en een knap lief aan je zijde hebben, het belangrijkste is, maar de kans is groot dat na verloop van tijd andere zaken meer aan belang winnen. ‘Authenticiteit is niet zoals de kleur van je ogen, die hetzelfde blijft voor de rest van je leven’, zegt Joseph. Authenticiteit kunnen we leren. De formule om authentiek te leven bestaat uit zelfkennis, verantwoordelijkheid nemen voor je keuzes en te allen tijde jezelf blijven. De meeste mensen hebben volgens Joseph minstens een paar momenten per dag waarop ze zichzelf kunnen zijn maar ‘het grootste deel van de dag spelen we toneel’. Dan treden de afweermechanismen in werking die we gebruiken om onze niet-authentieke levens in stand te houden en de waarheid over onszelf te vermijden. ‘Door onze afweermechanismen beter te leren begrijpen, kunnen we leren om regisseur te worden van ons eigen leven’, zegt Joseph. Afweermechanismen zoals bijvoorbeeld ontkenning van de realiteit waarbij een persoon doet alsof een pijnlijke gebeurtenis of een pijnlijk gevoel gewoon niet bestaat, zijn reëel en worden door iedereen wel eens gebruikt. Als ze echter een gewoonte worden, vormen ze een blokkade voor authenticiteit.