Work-life balans: In evenwicht door minder te werken?
4. Je streeft naar een eerlijke taakverdeling thuis
Deeltijds werken bij mannen zit in de lift. Vandaag werkt zowat 10 % van de Belgische mannelijke werknemers deeltijds. Toch blijft deeltijds werk grotendeels een vrouwenzaak. Niet alleen wordt zo de loonkloof in stand gehouden, het is ook een duidelijk signaal dat het in veel Belgische huishoudens armzalig gesteld is met de eerlijke taakverdeling tussen man en vrouw. Voor veel vrouwen is deeltijds werken geen keuze maar een oplossing voor een probleem dat misschien niet zou bestaan als hun partner wat meer zou bijspringen thuis. Wanneer de vrouw des huizes beslist om minder te gaan werken om alles rond te krijgen wordt dat vaak opgevat als een teken dat ze nog meer verantwoordelijkheid in huis zal opnemen. Want daarom werkt ze toch deeltijds? En daarmee durft het evenwicht al eens volledig verstoord geraken en het hele huishouden op haar schouders terechtkomen, waardoor ze opnieuw in tijdsnood belandt. ‘Vooral voor de kinderen vind ik dat ik maar een pover voorbeeld stel van de emancipatie van de vrouw’, zegt An. ‘Ik hoop dat ze het zelf later beter doen.’
Tenzij …
Duidelijke afspraken met je partner en andere leden van het huishouden zijn onmisbaar. Wie deeltijds gaat werken om het huishouden te ontlasten spreekt het best tevoren af welke taken hij daardoor zal kunnen opnemen en welke niet.
5. Er komt niets in de plaats
Behalve over een to-dolijst beschikken de meeste werkende moeders ook over een lange lijst van dingen die ze zouden willen doen als ze eens vijf minuten tijd hadden. Het huis opnieuw behangen, een vreemde taal leren, afspreken met vriendinnen, gaan sporten of pottenbakken. Alleen lijkt het er nooit van te komen. Deeltijds gaan werken lijkt de ideale manier om eindelijk tijd te maken voor de dingen die je altijd zo graag had willen doen. Alleen raakt de agenda zo snel gevuld met alle dingen waar je geen tijd voor vond dat er niks meer overblijft voor de dingen die je wou doen. Psychologisch is het echter van belang om een plus te kunnen zetten tegenover de min. Anders eindig je snel met het gevoel te hebben moet afgeven zonder iets in de plaats te krijgen. ‘Wat ik het meest miste toen ik voltijds werkte was boeken lezen’, vertelt Mieke. ‘Sinds ik deeltijds werk verplicht ik mezelf om een boek per maand te lezen. Tot nu toe lukt het.’
Tenzij …
Gun jezelf een heiligheid. Zelfs al is het maar een koffie met een koekje of een moment om je favoriete tijdschrift te lezen. Compenseer je opoffering om minder te gaan werken met een nieuw ritueel: een moment van puur egoïsme eens per week.
Ann (47)
‘Tijdens mijn sabbatjaar stelde ik vast dat ik mijn werk niet miste’
‘Ik heb voltijds gewerkt tot ik onverwacht zwanger werd van mijn derde zoon. Toen heb ik een sabbatjaar genomen. In dat jaar stelde ik tot mijn verbazing vast dat ik mijn werk niet miste. Tot dan toe had ik altijd
gedacht dat ik niet kon leven zonder een job waar ik mijn passie in kon leggen. Maar in dat jaar had ik aan uitdagingen geen gebrek: ik nam een aantal engagementen op in verenigingen en voor de school van mijn kinderen. Sindsdien ben ik nog meer dan tevoren voorstander van het idee om iedereen een basisinkomen te geven. Een mens heeft volgens mij een intrinsieke nood om zich nuttig te maken. Na dat sabbatjaar heb ik besloten om minder te gaan werken. Ik startte aan tachtig procent maar merkte al snel dat dat niet haalbaar was. Als je het mij vraagt is vier vijfde voor mensen met een inhoudelijk beroep bijna altijd een nepregeling: je bent dan wel een dag minder op kantoor maar je takenpakket wordt niet aangepast, waardoor je je werk onvermijdelijk meeneemt naar huis. Gelukkig ging mijn werkgever akkoord met een contract van zestig procent. Dat geeft me een zeker gevoel van vrijheid. Ik heb niet veel tijd over maar ik kan tenminste zelf kiezen hoe ik de dingen organiseer. De andere kant van de medaille is dat je voor dat gevoel van vrijheid een stuk financiële onafhankelijkheid opgeeft. Daar heb ik het soms wel moeilijk mee: het idee dat ik afhankelijk ben geworden van mijn man, dat ik het alleen niet meer trek. Maar in ons huis ben ik nu eenmaal de verantwoordelijke voor alles: de kinderen, het huishouden, de verbouwingen. Dus is mijn deeltijdse baan de enige praktische oplossing. Maar de voordelen, zoals een koffie met vriendinnen ’s morgens, zijn dan ook voor mij.
