Mannen aan het woord: ‘Wij willen een stabiele relatie’
De enigmatische vrouw Na het rondetafelgesprek met de vijf mannen laten we relatietherapeute en psychoanalytica Annick Lambrecht aan het woord over wat zij hoorde aan tafel.
Tekst Joke Van Caesbroeck
‘Wat opvalt in dit gesprek is dat de vrouw voor heel wat mannen nog altijd een soort enigma is. Een raadsel dat ze nog niet goed weten op te lossen en waar ze eigenlijk wat bang voor zijn. Dat is een eeuwenoud idee, denk maar aan hoe het in de Bijbel Eva was die, na zelf door de slang verleid te zijn om van de boom van kennis van goed en kwaad te eten, ook Adam verleidde om de verboden vrucht te proeven. Doorheen de geschiedenis zijn vrouwen vervolgd, juist omdat mannen angst hadden voor hun macht.
‘Wat willen vrouwen nu eigenlijk van ons?’ leeft vandaag de dag nog altijd heel sterk onder mannen. Steven, de jonge fotograaf aan tafel, verwoordt dat in zijn angst voor vrouwen en hun biologische klok. Twintiger Wouter heeft het letterlijk over wat hij de dubbelzinnige verwachtingen van vrouwen noemt. De oudste aan tafel, Filip, staat op dat vlak al verder. Hij heeft het vooral over engagement en communicatie, over hoe hij heeft leren praten. Taal is dan ook essentieel voor een duurzame relatie. Alleen door bepaalde zaken uit te spreken kan je dieper doordringen tot de andere.’
Liefde en lust
‘In een relatie is het altijd zoeken naar de balans tussen liefde en lust. Hoewel ze tegenpolen zijn kunnen die twee mits een zoektocht zeker samengaan. De 45-jarige Ben, die in een open relatie zit met de moeder van zijn kinderen, maakt die opsplitsing heel letterlijk, hij koppelt de twee van elkaar los. Er is geen juist of fout als het over liefde gaat, elke relatie is uniek. Wél is een open relatie in veel gevallen voor een van beide partners onhoudbaar op lange termijn. Want ook al is een verhouding met iemand buiten het huwelijk puur lichamelijk, de kans dat er een emotionele band ontstaat is groot. En zo komen liefde en lust toch weer in elkaars vaarwater.’
De ander en ik
‘In een relatie heb je twee tendensen: hechting of verbondenheid die leidt tot een soort van vervreemding van onszelf, en separatie ter beveiliging van onze eigenheid. Het gaat erom dat je wel van iemand anders wilt zijn maar niet volstrekt. Je wilt ook je eigen identiteit niet verloochenen. Steven vertelt hoe hij zes jaar lang in een relatie zat met een bezitterige en jaloerse vrouw. Heel waarschijnlijk voelde hij zich zo vervreemden van zichzelf. Waarom hij precies zo lang bij die vrouw bleef is moeilijk in te schatten. Maar vast staat dat mensen onbewust de relatie die ze als kind met hun ouders hadden heel vaak herhalen en aspecten die ze daarin misten nu proberen te herstellen in hun eigen liefdesrelatie. Zo proberen we er alsnog vat op te krijgen.’
Stabiliteit
‘Heel opvallend ook is hoe de twee jongste mannen verlangen naar een stabiele relatie in een wereld die vandaag vol crisissen zit. In de consumptiemaatschappij is ook een relatie consumptiegoed geworden. We moeten ons binnen dat kapitalistische discours vooral te pletter genieten. Jonge mensen vandaag grijpen terug naar meer rust, ze verlangen opnieuw naar stabiliteit en proberen die te vinden in een liefdesrelatie.’
