Dagen zonder kinderen
Op de best mogelijke manier
Nele en haar ex-man gingen door een lang proces. ‘We hebben ons best gedaan om het te doen werken omdat we onze kinderen wilden grootbrengen in een gezin met hun mama en hun papa. Maar we waren op een bepaald moment doodop van de spanningen. Ik kon in die situatie ook geen goede moeder meer zijn. Samen met een therapeut en bemiddelaar hebben we voorbereid hoe we de boodschap aan de kinderen zouden brengen. We hebben samen keuzes gemaakt in functie van de kinderen.’ Het goed afsluiten van de relatie is cruciaal, volgens Geraets. Dat houdt ook in dat er tijd moet zijn om afscheid te nemen en te rouwen.
Om de nieuwe realiteit met ‘dagen zonder kinderen’ aan te kunnen, onderscheidt Geraets twee voorwaarden. ‘Ten eerste moet je weten dat je er alles aan gedaan hebt om de beste omstandigheden te creëren voor je kind om ondanks de gegeven situatie zo gelukkig mogelijk te zijn. Dat is bijvoorbeeld verschillend voor een baby, een peuter of een puber. Daarnaast moet je weten dat het co-ouderschapsproject voor jou als ouder ook het best mogelijke project is van waaruit je de toekomst met vertrouwen tegemoetziet. Hoe wil je je ouderrol invullen? Wat vind je belangrijk? Op die manier krijg je geen standaardregeling maar een regeling op maat die ervoor zorgt dat je met een gerust hart verder kan.’
Nieuwe kansen exploreren
De eerste kinderloze dagen waren moeilijk maar draaglijk voor Nele. ‘Ik wist dat hun papa leuke dingen met hen ging doen, maar de confrontaties en wissels waren heel zwaar en pijnlijk. Op die momenten sterf je vanbinnen. Je wilt je kinderen niet ongelukkig zien en toch doe je hen dat aan. Mijn stemming hangt samen met hoe de kinderen zich voelen.’ Sabine Poel raadt aan om op een praktische manier na te denken over hoe je de tijd zonder kinderen zal invullen. ‘Je kan dingen plannen die je niet zo gemakkelijk met de kinderen doet. Maar sowieso is het goed om een evenwicht te zoeken tussen leegte en een vol geplande agenda. De tijd zonder kinderen kan ruimte bieden voor andere dingen. Je kan nadenken over wat je wilt, vrienden opzoeken, hobby’s oppikken. Dat staat tegenover het gemis en het hunkeren, wat zeker ook aanwezig is maar niet hoeft uit te sluiten dat je tijd voor jezelf kan nemen en nieuwe kansen kan exploreren.’ Dat een alleenstaande ouder op de dagen dat hij kinderloos is de handen vol heeft met het doen van dingen waar je moeilijk toe komt op dagen dat je alleen voor kinderen zorgt, wordt vaak vergeten. Nele probeert een balans te vinden: ‘De tijd dat ik alleen ben, probeer ik mijn energieniveau wat op te krikken zodat ik er volledig sta wanneer de kinderen terugkomen. Ik probeer mijn werk ook zo te regelen dat ik op de dagen dat de kinderen er zijn ook echt veel tijd voor hen kan maken. De was, strijk en poets doe ik bijvoorbeeld op de kinderloze dagen en ik maak dan ook langere werkdagen.’
