Dag van de liefde
Het is 14 februari, een vreemde dag voor een gesprek over de weerhaken van de liefde. Hij twijfelt aan zichzelf, aan haar, aan hen. En al is hij net 25, zijn relationeel parcours klinkt als dat van iemand met veel meer jaren op de teller. Hij heeft mijn boek letterlijk op zak, een statement. Het heeft hem tot bij mij gebracht, want al bood het antwoorden op de vragen waarmee hij worstelt, het zorgde ook voor nieuwe. Hij is wel opgelucht, want er absoluut van overtuigd dat hij veilig gehecht is. Zoals hij het zegt, klinkt het als een prestatie, besef ik naderhand. Maar waarom belandt hij dan altijd bij meisjes die dat helemaal niet zijn en de issues aan elkaar rijgen? Vrouwen met wie hij relaties heeft die hij samenvattend omschrijft als emotioneel oorlogsgebied. Hij vertelt over hun liefdesleven en heeft het over af’s en aan’s. Exen op Facebook die van tijd tot tijd opduiken, een soortement contact zoeken of iets liken. Intieme vrienden of vriendinnen die geen lief zijn, maar soms wel verliefd zijn op hem en net daardoor zo goed luisteren en troosten. In mijn hoofd verschijnt #het is ingewikkeld, terwijl ik aandachtig zijn puzzel probeer te leggen. Hij lijdt, zijn vriendin lijdt, zij lijden, zoveel is duidelijk naarmate het verhaal vordert. Maar… hij wil niet spitten in het verleden, waarin ik hem geruststel, want dat ik bij voorkeur werk vanuit het hier en nu. Al belandt hij er een kwartiertje later toch. De complexe echtscheiding van zijn ouders. Zijn gevoeligheid, zwakte noemt hij het zelf, die hem tot een pestslachtoffer maakte in zijn kindertijd. Ik hoor een groot verlangen bij hem om het goed te doen, de juiste regels toe te passen. Er spreekt een grote faalangst uit, alsof er ook in dit levensdomein maar twee groepen zijn, de winners en losers. We hebben het over zijn lief, waarvan vrienden zeggen ‘zo complex’ en waarvan hij al eens denkt ‘misschien dan toch niet voor het leven’. En zou hij niet beter anders kiezen, al houdt hij echt van haar. Ik zeg hem dat elke hartskeuze een goede is omdat ze ons glashelder toont waar we vandaag emotioneel staan, wat onze diepste noden en angsten zijn. Hij vertelt over haar verlatingsangst en zijn faalangst, over haar angst in de steek gelaten te worden en de zijne om niet goed genoeg te zijn. Ik heb het met hem over al die ‘bedreigingen’ via social media, de exen, de geïnteresseerden en interessante, en wat die aan onveiligheid in je relatie binnen brengen. Dat het goed is dat toch een beetje te bewaken als emotionele veiligheid opbouwen net je relationele uitdaging is. Maar ook: hoe zij vandaag met al die uitdagingen al goed omgaan en hoe ik hun bereidheid om te vallen en weer op te staan van moed in de liefde vind getuigen. Zo had hij het nog niet bekeken. Dat er niet zoiets is als twee geslaagde mensen die af zijn en een geslaagde relatie beginnen. Dat het altijd gaat over het liefhebben van de perfecte imperfecties bij jezelf en de andere en hoe net die imperfecties de motor zijn in elk relatieverhaal. Als hij buitengaat, gelooft hij er opnieuw in: in zichzelf, in haar en in hun verhaal. En ik, ik geloof in hen en in de liefde.
Rika Ponnet is seksuologe, www.duetrelatiebemiddeling.be
Foto: Carmen De Vos
