Cursus zelfliefde: tips om jezelf nog liever te zien
Van jezelf houden lijkt egoïstisch, maar niks is minder waar. Een gezonde dosis zelfliefde maakt je gelukkiger, zelfverzekerder, minder afhankelijk en vooral vrij. En hoe meer je houdt van jezelf, hoe meer je kan houden van anderen. Alleen: hoe doe je dat precies? Psychologe Ineke Van Lint schreef er een boek over met praktische handvatten om zelf aan de slag te gaan.
Tekst Manon Kluten – Foto Getty Images
Dat eigenliefde niet uit de lucht komt vallen en je er – als je er niet veel van bezit – hard voor moet werken om jezelf graag te zien, daar weet Ineke Van Lint, psychologe en auteur van het boek (Ik) Hou van mij alles van. Als kind kreeg ze zelf regelmatig ingepeperd dat ze niet goed genoeg was, dwars was, niet voldoende meeliep in de maat … Het maakte dat ook zij op zoek moest gaan naar het verloren gegane stuk zelfliefde waar ieder kind mee geboren wordt. En ze graaft daarvoor graag naar de basis. Van Lint ziet de oorsprong van ons gebrek aan zelfliefde hier in het Westen namelijk in onze religieuze opvoeding, een basis waar we allemaal van doordrongen zijn. ‘We zijn ons er nauwelijks van bewust, maar we waren eigenlijk al zondaars nog voor we geboren werden, omdat we schuldig waren aan de dood van Jezus. Het klinkt misschien gek, omdat we niet meer zo met geloof bezig zijn, maar dat is wat in onze cultuur als basis wordt meegegeven. We groeiden op met het impliciete zelfbeeld “dat we slecht zijn”. Het was nooit goed of goed genoeg. Bovendien leer je in een religieuze opvoeding dat je een slecht mens bent en je schuldig moet voelen als je voor jezelf zorgt terwijl anderen afzien. Je mag je bijna niet goed voelen. Sterker nog: hoe erger we afzien hier op aarde, hoe dichter we straks bij God in de hemel komen. In die optiek is gelukkig zijn een zonde. Zo moeilijk is het dus om van jezelf te houden.’ Het gebrek aan zelfliefde komt volgens Van Lint ook voort uit onze pogingen om niet te hoeven horen wat onze gevoelens ons willen zeggen en wat onze behoeften zijn. Dat moeten we opnieuw leren. Ze vergelijkt het met hoe wij als ouders bij onze kinderen opmerken dat er iets scheelt, hen vervolgens aandacht geven en hun gevoelens serieus nemen. Ineke Van Lint: ‘Zelfliefde is jezelf net zo graag zien als dat je je eigen kinderen graag ziet. Die moet je ook begeleiden, grenzen aangeven én een kader geven. Omdat onze ouders die taken niet of niet helemaal hebben vervuld, moeten we dat als volwassenen zelf doen. Als je je eenmaal bewust wordt van je innerlijke en onjuiste gedachten en je je realiseert dat je echte schittering van binnen zit, kan je het tij keren en leren om jezelf graag te zien. Hoe je dat doet? Door al die onjuiste gedachten of aannames niet meer te geloven.’ En dat betekent: werk aan de winkel. Veel werk zelfs. Het is niet door gewoon een boek te lezen of een workshop te volgen dat je plots een jarenlang diepgewortelde programmering kan uitvegen. Het vraagt dat je telkens opnieuw oude gedachten, overtuigingen en patronen loslaat en ombuigt. Daardoor wordt wat je zegt, wat je denkt, wat je voelt én wat je doet, vier maal hetzelfde. Op die manier blijf je trouw aan jezelf. Ineke Van Lint: ‘Om dat te doen, moet je om te beginnen jezelf op de eerste plaats zetten. Zolang je daarbij iemand anders niet met opzet pijn doet, is dat oké. Want wat heeft het voor nut om een ander een plezier te doen als jij daar pijn door hebt of nadelen van ondervindt? Dat kan geen liefde zijn. Heb jij jezelf lief, dan zullen anderen ook van jou houden omdat je aantrekt wat je uitstraalt. Bovendien kan je dan nooit meer in een liefdeloze omgeving gedijen: je wordt vrij!’
