Brunchideeën van Véronique Leysen
Waarop trakteer je vrienden of familie als je hen uitnodigt voor een brunch? En hoe verwen je jezelf aan de ontbijttafel met iets lekkers en gezonds? Véronique Leysen (31) heeft in haar nieuwe boek aan alles gedacht voor een lekkere brunch. ‘Voor mij is het ontbijt een momentje rust voor het leven echt begint.’
Tekst Lien Lammar – Foto’s gerechten Dirk Alexander
– Foto’s Véronique Dorothée Dubois
Ze houdt van koffie drinken, koude winterdagen en dikke wollen truien, maar duidelijk niet van stilzitten. Op drie jaar tijd stampte Véronique Leysen met Maurice Coffee Bar twee succesvolle koffiehuizen uit de grond in Antwerpen. Ze richtte haar eigen breilabel ‘Maurice’ op en zette begin dit jaar – samen met haar bijna-man en presentator Thomas Vanderveken – een flinke zoon op de wereld. Na twee breiboeken mikt ze nu ook op een plekje in de Vlaamse keukens. In Véro’s brunch kookboek verzamelt ze haar favoriete recepten voor ontbijt en brunch. Eenvoudige, gezonde gerechten met een toefje New York, een vleugje Midden-Oosten en vooral véél bompa Maurice.
De aankondiging van je boek op Instagram ging vergezeld van de hashtag ‘#grandpaskitchen’. Je opa Maurice – naar wie je ook je breilabel en koffiebar vernoemde – speelt ook in je brunchboek een belangrijke rol.
Véronique Leysen: ‘Mijn bompa Maurice is mijn ultieme kookvoorbeeld. Hij was geen kok, maar at graag gezond. Hij at al havermout en deed elke ochtend yoga nog voor het hip was. (lacht) Hij was een knappe, fiere man die zijn lichaam goed verzorgde. Ik hield niet alleen van zijn keuken, maar ook van zijn levensstijl. Hij was een heel positieve man die zich amuseerde met alles wat hij deed. Mijn ouders hadden een horecazaak, waardoor ik veel tijd doorgebracht heb bij mijn bompa. Ik heb vaak met hem wafels staan bakken, en dat was altijd een klein feestje. Veel recepten uit het boek zijn onlosmakelijk verbonden met herinneringen aan mijn kindertijd. Mijn bompa heeft me geleerd om met plezier en goesting te eten.’
Het is dus geen verrassing dat je zelf een kookboek geschreven hebt.
VL: ‘Ik kom uit een familie van koks. Mijn vader en mijn broer zijn chef-kok, net zoals mijn neef en mijn oom. Als tiener heb ik zelf nog op Spermalie gezeten, de strenge hotelschool in Brugge. Eten is altijd belangrijk geweest in mijn leven. Voor de koffiebars van Maurice bedenk ik zelf de gerechtjes die op de kaart komen en zorg ik voor alle ingrediënten. Ik ben daar ontzettend graag mee bezig. Koken is voor mij zoals kleren maken: je begint vanaf nul en kan je creativiteit de vrije loop laten.’
