Waarop trakteer je vrienden of familie als je hen uitnodigt voor een brunch? En hoe verwen je jezelf aan de ontbijttafel met iets lekkers en gezonds? Véronique Leysen (31) heeft in haar nieuwe boek aan alles gedacht voor een lekkere brunch. ‘Voor mij is het ontbijt een momentje rust voor het leven echt begint.’

Tekst Lien Lammar – Foto’s gerechten Dirk Alexander
– Foto’s Véronique Dorothée Dubois

Ze houdt van koffie drinken, koude winterdagen en dikke wollen truien, maar duidelijk niet van stilzitten. Op drie jaar tijd stampte Véronique Leysen met Maurice Coffee Bar twee succesvolle koffiehuizen uit de grond in Antwerpen. Ze richtte haar eigen breilabel ‘Maurice’ op en zette begin dit jaar – samen met haar bijna-man en presentator Thomas Vanderveken – een flinke zoon op de wereld. Na twee breiboeken mikt ze nu ook op een plekje in de Vlaamse keukens. In Véro’s brunch kookboek verzamelt ze haar favoriete recepten voor ontbijt en brunch. Eenvoudige, gezonde gerechten met een toefje New York, een vleugje Midden-Oosten en vooral véél bompa Maurice.

De aankondiging van je boek op Instagram ging vergezeld van de hashtag ‘#grandpaskitchen’. Je opa Maurice – naar wie je ook je breilabel en koffiebar vernoemde – speelt ook in je brunchboek een belangrijke rol.

Véronique Leysen: ‘Mijn bompa Maurice is mijn ultieme kookvoorbeeld. Hij was geen kok, maar at graag gezond. Hij at al havermout en deed elke ochtend yoga nog voor het hip was. (lacht) Hij was een knappe, fiere man die zijn lichaam goed verzorgde. Ik hield niet alleen van zijn keuken, maar ook van zijn levensstijl. Hij was een heel positieve man die zich amuseerde met alles wat hij deed. Mijn ouders hadden een horecazaak, waardoor ik veel tijd doorgebracht heb bij mijn bompa. Ik heb vaak met hem wafels staan bakken, en dat was altijd een klein feestje. Veel recepten uit het boek zijn onlosmakelijk verbonden met herinneringen aan mijn kindertijd. Mijn bompa heeft me geleerd om met plezier en goesting te eten.’

Het is dus geen verrassing dat je zelf een kookboek geschreven hebt.

VL: ‘Ik kom uit een familie van koks. Mijn vader en mijn broer zijn chef-kok, net zoals mijn neef en mijn oom. Als tiener heb ik zelf nog op Spermalie gezeten, de strenge hotelschool in Brugge. Eten is altijd belangrijk geweest in mijn leven. Voor de koffiebars van Maurice bedenk ik zelf de gerechtjes die op de kaart komen en zorg ik voor alle ingrediënten. Ik ben daar ontzettend graag mee bezig. Koken is voor mij zoals kleren maken: je begint vanaf nul en kan je creativiteit de vrije loop laten.’

Hoe belangrijk is gezond eten voor jou?

VL: ‘Heel belangrijk. Natuurlijk snoep ik ook wel eens – ik kan de dag niet doorkomen zonder chocolade –

maar als ik kook, doe ik dat zo vers mogelijk, met biogroenten en biovlees. Ik ben geen gezondheidsfreak, maar weet graag wat ik in mijn mond stop. Je kan in de winkel een potje hummus of guacamole kopen, maar zelfgemaakt weet je tenminste dat er geen overbodige suikers in zitten. En het is gewoon veel leuker om dingen zélf te maken.’

Je bent geen fan van diëten, schrijf je in je boek, wél van elke dag gezond leven.

VL: ‘Diëten is volgens mij enkel nodig als je echt gezondheidsproblemen hebt, niet omdat je geen maatje 36 hebt. Het heersende modebeeld zorgt ervoor dat mensen die wat voller zijn zich haast gaan schamen wanneer ze aardappelen of pasta eten, of een lepel mayonaise op hun bord scheppen. Dat klopt niet, vind ik. Als je wat steviger gebouwd bent, moet je jezelf echt uithongeren voor een modellenmaatje. Dat kan niet de bedoeling zijn. Je moet respect hebben voor je lichaam en het geven wat het nodig heeft. Ik laat niets, ik eet graag alles, maar gebruik mijn gezond verstand.’

Je bent niet vies van wat boter, suiker of room in je recepten.

VL: ‘Jeroen Meus krijgt vaak de commentaar dat hij te veel boter gebruikt, maar als je kookt, wil je toch dat het lekker is? Als ik stoemp met worst maak, draai ik daar ook een flink stuk boter in. Zo krijg je nu eenmaal de lekkerste puree. Pas op, ik ben niet tegen superfoods, wel tegen de marketingterm ‘superfoods’. Een gewone kers is even antioxidantrijk als een acai kers, is goedkoper én heeft kleinere ecologische voetafdruk. Ik maak heel vaak quinoa klaar en ben verslaafd aan avocado’s, maar kan ook genieten van een lekkere portie patatten of een boke met choco. Overal worden we gewaarschuwd voor koolhydraten, rood vlees en suiker. Ik zie veel jonge meisjes die met die boodschap totaal verkeerd omspringen, en geen boterham of aardappel meer durven aanraken en enkel nog magere yoghurt willen eten. Ik vind het mijn taak om daar een beetje normaal over te doen in deze gekke wereld. Gezond eten is voor mij gelijk aan gevarieerd eten, én je amuseren in de keuken. Ga voor fun food, of het nu healthy, slow of fast is. Heb plezier tijdens het koken, zoals mijn bompa Maurice.’

En tijdens het tafelen: je draait je hand er niet voor om om een Pinterest-waardige brunchparty met vrienden te organiseren.

VL: ‘Ik nodig graag mensen uit. Twee weken voor ik moest bevallen, heb ik thuis nog een feest gegeven voor zestig man. Geweldig vind ik dat. Vandaar ook mijn liefde voor de keuken uit het Midden-Oosten. Voor Karrewiet (het jongerenjournaal van Ketnet, nvdr) ben ik ooit tien dagen naar Israël gereisd. Dat was echt een eyeopener. Niet alleen omwille van de kruidige gerechten, maar ook omwille van de manier waarop er getafeld wordt, met tal van kleine gerechtjes om met elkaar te delen. Eten is daar echt een sociaal gebeuren, precies zoals ik het ook graag heb.’

Geen feestdagen zonder gezellig tafelen?

VL: ‘Absoluut! Ik ben een echt kerstmens. Kerstmis is voor mij een hoogdag. Alle andere dagen van het jaar mag je mij naar overal in de wereld sturen, op kerstdag wil ik thuis bij mijn familie zijn. Het versieren van de tafels, extra stoelen en bestek gaan halen omdat je niet genoeg in huis hebt, de cadeautjesstress… Héérlijk vind ik dat. (lacht) Ook dit jaar komen we weer met iedereen samen. Het zal druk zijn – ik ben mama geworden, en ook mijn broer en mijn zus hebben dit jaar een kindje gekregen – maar ik kijk er al sinds de zomer naar uit.’

Je bent een onvermoeibare duizendpoot. Wat doe je om te ontspannen?

VL: ‘Niet veel, behalve slapen. (lacht) Ik probeer wat te sporten en zorg dat ik genoeg uren slaap, maar mijn agenda laat momenteel weinig rust toe. Meestal ben ik bezig met tien dingen tegelijk – die ik dan alle tien even goed wil doen. Maar ik hoef geen dag naar de sauna te gaan om te herbronnen. Op mijn gemak een kop koffie drinken, rustig ontbijten en eten klaarmaken voor Otto en Thomas zijn voor mij ook ontspannende momenten. In drukke periodes zoals nu zijn het die kleine dingen waar ik energie uit haal. You can’t have it all.’

Meer lezen: Véro’s brunch kookboek, Véronique Leysen, (Borgerhoff&Lamberigts, 2017)