Britt Van Marsenille: ‘Je hebt altijd een keuze, je moet ze alleen durven maken’

En kiezen is soms verliezen, maar je kan ook het groot lot winnen.

BVM: (Glundert) ‘Niet zo lang geleden is er een cadeau uit de hemel gevallen, ja. Ik was helemaal niet op zoek naar een lief. Ik had mijn handen vol en was altijd op pad. Ik had ook nooit gedacht dat het mij met die intensiteit en schoonheid ging overkomen. We zijn nu anderhalf jaar samen en hij is de man waar ik honderd mee word. Het klopt gewoon. Hij is de schoonste mens die ik naast mij kan hebben. We hebben een heel lastig jaar gehad, maar als ik zie hoe hij mijn hand blijft vasthouden dan denk ik: dit is tonnen goud waard.’

Met dat lastig jaar verwijs je naar het overlijden van je beste vriend, acteur Marc Van Eeghem.

BVM: (Knikt, emotioneel) ‘Marc was mijn compagnon de route. Hij stond naast mij. Onze vriendschap was van een uitzonderlijke, intense schoonheid. Het is heel moeilijk om uit te leggen wat wij hadden. Ik denk dat maar heel weinig mensen dat kennen. Wat dat betreft ben ik echt een gelukzak geweest. Dat ging niet over spanning tussen man en vrouw, niet over erotiek. Dat ging over zorgen voor elkaar, heel graag willen dat de ander het goed heeft. Dat hebben wij jaren gedaan.

Marc en ik leerden elkaar kennen via het theater. Ik ging in de Bourla kijken naar een stuk waarin Marc meespeelde en hij vond mij wel ‘interessant’. (lacht) We zijn even samen geweest maar als koppel waren we niet de beste combinatie. Wat daarna kwam was pure, uitgeklede vriendschap. Ik denk niet dat ik dat ooit nog met iemand zal hebben. Maar als je je allerbeste vriend ziet sterven, dan hakt dat erin. Marc was al lang ziek maar hij is heel lang goed geweest. Op twee en een halve maand tijd is hij ineens snel achteruitgegaan en dan ben je toch in snelheid gepakt. Ik ben er ook nog altijd van overtuigd dat hij niet van plan was om die dag te sterven. Hij leefde zo graag. Maar zijn lichaam wilde niet meer mee. In die zin hebben we ook geen afscheid genomen. We hadden het er eigenlijk zelden over, heel raar. Marc was daar meester in, om het dan toch niet echt te benoemen.’