Fleur van Groningen: ‘Ik heb er een hele tijd over gedaan om mijn eigen gebruiksaanwijzing te ontdekken’

‘Ik leefde met mijn moeder en stiefvader in een sekte. Toen ik die verliet wist ik niet wie ik was of hoe ik zelfstandig moest denken. Zo ben ik stilaan in een depressie gesukkeld’

Je bent dan in therapie gegaan? 

FvG: ‘Rond mijn twintigste had ik door dat het zo niet meer verder kon en wilde ik geholpen worden. Ook dat bleek een zoektocht. Mijn eerste psycholoog vroeg of we samen iets gingen drinken, beetje raar dus. (kijkt bedenkelijk) De vrouw die ik daarna contacteerde wilde elke woensdag samen met mij gaan zwemmen en praten. Ook bizar. Uiteindelijk ben ik bij een therapeute terechtgekomen die EMDR toepast (Eye Movement Desensitization and Reprocessing: een methodiek die gebruikt wordt bij de behandeling van psychotrauma om de vastgelopen verwerking van traumatische ervaringen weer op gang te brengen, nvdr). Ik kan je wel zeggen dat zij mijn leven heeft gered. Ik speelde op dat moment heel erg met het idee om zelfmoord te plegen. Het leek wel of ik in een glazen cocon zat, niks kon mij nog bereiken, ik was compleet emotie-arm. Mijn moeder was helemaal overstuur omdat ze voelde dat ik haar ontglipte. Ze herkende de signalen van mensen uit haar nabije omgeving die zichzelf het leven hadden benomen, onder meer de dochter van een vriendin van haar. Die vriendin was in behandeling bij die therapeute en mijn moeder heeft toen een deal met mij gesloten. Ze zei dat ik een half jaar in therapie moest gaan bij die vrouw. Als er niks zou veranderen, beloofde ze me dat ze me de vrijheid zou geven om zelf te beslissen wat ik wilde doen met mijn leven. Ik dacht toen, goed, ik hou dat een half jaar vol en dan maak ik me van kant. Zo zou mijn moeder toch het gevoel hebben dat ze alles had geprobeerd voor mij. Ik ben die therapeute beginnen bezoeken en dat was ongelofelijk. Vanaf dag één voelde ik me begrepen. Pas op, het was zwaar hé, want met EMDR moet je alsnog door je trauma’s gaan om daarna je hersenen te herprogrammeren. Je herschrijft je eigen interpretatie van je trauma’s zodat je er niet in vast blijft zitten, zodat je verder kan. Maar eerst moet je er helemaal opnieuw door, dat is zware kloterij. Ik ben uiteindelijk een jaar lang bij haar in behandeling geweest. Toen zei ze dat ik klaar was om terug de wereld in te gaan.’

En trok die wereld je opnieuw aan?
FvG: ‘Ik ben spiritueel maar niet op een godsdienstige manier. De Kerk en alle regels die daarbij horen zijn voor mij allemaal variaties op de onderdrukking die ik in de sekte heb ervaren. Maar ik wil wel overweldigd worden door de schoonheid van de natuur bijvoorbeeld. Ik ben naar meer op zoek dan naar wat het leven soms maar is: opstaan, werken, eten, slapen. Ik kan mij ook niet vrolijk maken voor een chique auto op de oprit of zo. Ik leef voor schoonheid en voor echte contacten. Omdat ik als kind zo veel negativiteit heb ervaren, heb ik een enorme behoefte aan dingen die tegenwicht bieden. Ik kan geen gewoon en kabbelend leven leiden. Er moet nu heel veel schoonheid en heel veel verbondenheid tegenover staan.’

Hoe belangrijk is een stabiele relatie voor je eigen welbevinden?
FvG: ‘Heel belangrijk. Het is het fundament waar je huis op kan staan. Het is ook heerlijk om niet meer op zoek te moeten zijn. Ik voel me zo veilig dat ik gek genoeg ook weer zin heb om dingen alleen te ontdekken. Dat lijkt soms wat ondankbaar, maar dat is het niet. Het is een uiting van een absoluut gevoel van vertrouwen en veiligheid.’