Is co-ouderschap na scheiding het beste?

‘Kinderen willen na de scheiding vooral de betrokkenheid van beide ouders blijven voelen’

Tekst Anne Wislez – Foto Shutterstock

De voorbije tien jaar werd bij een scheiding bijna standaard gekozen voor een verblijfsco-ouderschap: kinderen verblijven de helft van de tijd bij de ene ouder en daarna weer bij de andere. Maar een onderzoek van het Centrum voor Sociologisch Onderzoek van de KU Leuven wijst nu uit dat die regeling wel voordelig is voor de ouders, maar lang niet altijd de beste oplossing is voor de kinderen. Een kwart van de ouders zou nooit met elkaar overleggen en het sociale leven van de kinderen staat onder druk door het frequente verhuizen. We vragen raad aan Maaike Goyens, bemiddelaarster bij echtscheidingen en in familiezaken, coauteur van Living Together Apart én ervaringsdeskundige.

Is het gebrek aan communicatie inderdaad het grootste probleem bij moeilijke co-ouderschappen? Of moeten we af van die 50/50-regeling?

Maaike Goyens: ‘Onderzoek wijst uit dat kinderen die ondanks de scheiding betrokkenheid van hun beide ouders ervaren, het gelukkigst zijn. En ook dat ze vooral lijden onder conflict tussen ouders. Daarmee rekening houdend, wordt het ondergeschikt welke de verblijfsregeling is. Als ouders focussen op kwaliteit eerder dan kwantiteit (aantal dagen), dan is het inderdaad mogelijk dat ze afstappen van een gelijk verdeeld verblijf zonder dat ze zich minder “ouder” voelen. Geen enkele regeling zal positief zijn voor kinderen als ouders niet overleggen. Het is me een raadsel hoe co-ouderschap zelfs kan functioneren zonder communicatie … Al snap ik natuurlijk dat er periodes zijn waarin dat moeilijk gaat. Op de momenten dat communicatie niet lukt, kan die via bemiddeling weer op gang gebracht worden. Het is een utopie om te denken dat ouders plots in alles zullen overeenkomen, maar praten is essentieel.’